ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ 27

27 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ

ΓΕΝΝΗΣΕΙΣ

Sir Charles Hubert Hastings Parry

1848: Γεννιέται ο Άγγλος συνθέτης, δάσκαλος και ιστορικός της μουσικής Sir Charles Hubert Hastings Parry. Ο Parry έγραψε τα πρώτα του μεγάλα έργα γύρω στο 1880. Ως συνθέτης είναι πιό γνωστός για το χορωδιακό του τραγούδι ‘’Jerusalem’’, τον ύμνο της στέψης ‘’I was glad’’, την χορωδιακή και ορχηστρική ωδή ‘’Blest Pair of Sirens’’ και τον ύμνο ‘’Repton’’. Τα ορχηστρικά έργα του περιλαμβάνουν πέντε Συμφωνίες και μια σειρά από Συμφωνικές παραλλαγές. Μετά τις πρόωρες προσπάθειές του να εργαστεί στον τομέα της ασφάλισης, κατ 'εντολή του πατέρα του ο Parry διορίστηκε από τον George Grove, πρώτα ως συντάκτης στο μουσικό λεξικό Grove στη δεκαετία του 1870-1880 και στη συνέχεια το 1883 ως καθηγητής σύνθεσης και ιστορίας της μουσικής στο Royal College of Music. Το 1895, επίσης με την υποστήριξη του Grove, ο Parry τέθηκε επικεφαλής της Ακαδημίας, παραμένοντας στο αξίωμα για το υπόλοιπο της ζωής του. Ήταν ταυτόχρονα καθηγητής της μουσικής στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης από το 1900 έως το 1908. Έγραψε αρκετά βιβλία σχετικά με τη μουσική και την ιστορία της μουσικής, το πιο γνωστό από τα οποία είναι πιθανώς η μελέτη του για τον Johann Sebastian Bach (1909). Τόσο στη διάρκεια της ζωής του όσο και μετά θάνατον, η φήμη του Parry έχει αλλάξει πολλές φορές. Τα πανεπιστημιακά του καθήκοντα ήταν σημαντικά και τον εμπόδισαν να αφιερώσει όλες τις δυνάμεις του στη σύνθεση, αλλά μερικοί σύγχρονοί του -όπως ο Charles Villiers Stanford- τον αξιολόγησαν ως τον σημαντικότερο Άγγλο συνθέτη μετά τον Henry Purcell. Άλλοι, όπως ο Frederick Delius, είχαν εντελώς αντίθετη άποψη. Όμως, η επιρροή του Parry στους κατοπινούς συνθέτες είναι σήμερα ευρέως αναγνωρισμένη. Ο Edward Elgar έμαθε πολλά από την τέχνη του και από τα άρθρα του Parry στο λεξικό Grove, καθώς επίσης και μεταξύ των μαθητών του Parry στο Royal College ήταν οι Ralph Vaughan Williams, Gustav Holst, Frank Bridge και John Ireland.

http://www.youtube.com/watch?v=40zQk362XXg

Hubert Parry - Symphony No.4 in E-minor (1889)

ΘΑΝΑΤΟΙ
1855: Louis Lambillotte
1887: Alexander Porfir’yevich Borodin
1978: Vadim Niolayevich Salmanov
2003: John Lanchbery

27 Φεβρουαρίου

1729: Πρώτη εκτέλεση της καντάτας του J. S. Bach "Sehet! wir gehn hinauf gen Jerusalem" (Ιδού! ανεβαίνουμε προς την Ιερουσαλήμ) BWV 159 στη Λειψία, για την Κυριακή Quinquagesima πριν τη Σαρακοστή (αντίστοιχη με την τελευταία Κυριακή του Τριωδίου).

1737: Πρεμιέρα της όπερας "Giustino" (Ιουστίνος) του Georg Friedrich Händel βασισμένης σε παλιότερο λιμπρέτο του Pietro Pariati στο Θέατρο Covent Garden του Λονδίνου.

1814: Πρώτη εκτέλεση της Συμφωνίας No. 8 σε Φα μείζονα Op. 93 του Ludwig van Beethoven υπό τη διεύθυνση του συνθέτη στη Redoutensaal του Ανακτόρου Hofburg της Βιέννης.

1908: Πρώτη εκτέλεση του Κουιντέτου για πιάνο σε φα δίεση ελάσσονα Op. 67 της Αμερικανίδας συνθέτριας Amy Beach με την ίδια στο πιάνο και το Hoffmann Quartet στο Potter Hall της Βοστώνης.

1915: Πρώτη εκτέλεση της Συμφωνίας No. 3 σε λα ελάσσονα Op. 15 του Nikolai Myaskovsky στη Μόσχα.
http://www.youtube.com/watch?v=Eb_XztLRubk&feature=share...

Nikolai Miaskovsky Symphony No 3 2nd mvt Part I

1940: Πρώτη εκτέλεση του Κουαρτέτου Εγχόρδων No. 3 του William Schuman με το Coolidge Quartet στο Δημαρχείο της Νέας Υόρκης.

1947: Πρώτη εκτέλεση του Κοντσέρτου για πιάνο του Paul Hindemith με σολίστ τον Jesús Maria Sanromá και την Ορχήστρα του Κλήβελαντ υπό τη διεύθυνση του Georg Szell.

1947: Πρώτη εκτέλεση της Συμφωνίας No. 3 του Αμερικανού συνθέτη Peter Mennin με τη Φιλαρμονική της Νέας Υόρκης υπό τη διεύθυνση του Walter Hendl. Ο Mennin την ολοκλήρωσε την προηγούμενη χρονιά σε ηλικία 23 ετών σαν διδακτορική διατριβή κατά τη διάρκεια των σπουδών του στο Eastman School of Music του Ρότσεστερ. Η συμφωνία κέρδισε από την αρχή ευρύ θαυμασμό και έλαβε μια κλασική ηχογράφηση με τον Δημήτρη Μητρόπουλο και τη Φιλαρμονική της Νέας Υόρκης.

1949: Πρώτη εκτέλεση του Κουιντέτου για Ξύλινα Πνευστά του Elliott Carter στο New York Times Hall της Νέας Υόρκης, σε μια συναυλία νέας μουσικής του National Association for American Composers and Conductors. Το έργο είναι αφιερωμένο στη Nadia Boulanger με την οποία είχε σπουδάσει σύνθεση στο Παρίσι το διάστημα 1932–1935 και ο ίδιος ο συνθέτης παραδέχθηκε ότι προσπάθησε να συνθέσει το κουιντέτο με τέτοιο τρόπο ώστε να προκύψει το είδος της μουσικής που η Boulanger θα τον ήθελε να συνθέσει.

1949: Πρώτη εκτέλεση της Συμφωνίας No. 6 του William Schuman με τη Συμφωνική Ορχήστρα του Ντάλλας υπό τη διεύθυνση του Antal Dorati στο Ντάλλας, κατόπιν παραγγελίας της ορχήστρας.

1950: Πρώτη εκτέλεση της Σονάτας για Τσέλο και Πιάνο του Elliott Carter με τον τσελίστα Bernard Greenhouse και τον πιανίστα Anthony Makas στο Δημαρχείο της Νέας Υόρκης.

1958: Πρώτη εκτέλεση του Κοντσέρτου για πιάνο του Peter Mennin με σολίστ την Eunice Podis και την Ορχήστρα του Κλήβελαντ υπό τη διεύθυνση του Georg Szell.
http://youtu.be/N_pOrbkJu-E

Peter Mennin: Concerto per pianoforte e orchestra (1958) (1/2)

1984: Πρώτη εκτέλεση της εισαγωγής "Parachute Dancing" (Χορός με αλεξίπτωτα)της Αμερικανίδας συνθέτριας Libby Larsen με την American Composers Orchestra υπό τη διεύθυνση του Thomas Nee. Ο τίτλος του έργου προέρχεται σύμφωνα με τη συνθέτρια από έναν θεαματικό αυλικό χορό της Αναγέννησης, όπου οι χορευτές χόρευαν έχοντας αναρριχηθεί στην κορυφή των τοίχων ενός προαυλίου κρατώντας τεράστιες μεταξωτές ομπρέλες (parapluies) με φωτεινά χρώματα, πρόδρομους των σημερινών αλεξίπτωτων. Άρχιζαν με σύντομα, πηδηχτά βήματα που γίνονταν απότομα άλματα κατά μήκος του επισφαλούς χείλους, μέχρι που ξαφνικά εκσφενδονίζονταν από τον τοίχο, με τις ομπρέλες από πάνω τους, και προσγειώνονταν ανάμεσα στους θεατές. 
http://youtu.be/IECyHcSUrBQ

Libby Larsen - Ouverture: Parachute Dancing

"Weisse Rose1986: Πρεμιέρα της αναθεωρημένης εκδοχής της μονόπρακτης όπερας δωματίου" (Άσπρο τριαντάφυλλο) του Γερμανού συνθέτη Udo Zimmermann στην Κρατική Όπερα του Αμβούργου. Ο Zimmermann είχε μελοποιήσει μια πρώτη εκδοχή της όπερας το 1967 σε λιμπρέτο του αδελφού του Ingo Zimmermann αλλά την απέρριψε, και στη νέα εκδοχή κράτησε μόνο τον τίτλο σε λιμπρέτο του Wolfgang Willaschek. Αναφέρεται στην ιστορία των νεαρών αντιφασιστών φοιτητών Hans και Sophie Scholl, έναν αδελφό με την αδελφή του, που καρατομήθηκαν από τους Ναζί το 1943 για τη συμμετοχή τους στη μη-βίαιη αντιστασιακή ομάδα "Die Weiße Rose". Δεν έχει υπάρξει άλλο έργο στην πρόσφατη ιστορία της όπερας που να έγινε ομόφωνα αποδεκτό από κοινό και κριτικούς και να ανέβηκε τόσο γρήγορα σε σκηνές όλου του κόσμου - μέσα σε μια τριετία πραγματοποιήθηκαν περισσότερες από 70 παραστάσεις στην Ευρώπη και την Αμερική.

2004: Πρώτη εκτέλεση του έργου του σύγχρονου Αμερικανού μεταμινιμαλιστή συνθέτη Michael Gordon για πολυμέσα (φιλμ, προβολή φωτογραφιών) και ορχήστρα με τον τίτλο "Gotham" με την American Composers Orchestra υπό τη διεύθυνση του Steven Sloane στην αίθουσα Zankel Hall του Carnegie Hall της Νέας Υόρκης. Συνδυάζει εκπληκτικό αρχειακό και πρωτότυπο υλικό του αστικού τοπίου της Νέας Υόρκης σκηνοθετημένο από τον κινηματογραφιστή Bill Morrison σε συνεργασία με την εικαστικό Laurie Olinder και τον σκηνοθέτη Bob McGrath, όλοι τους συνιδρυτές του πρωτοποριακού θεάτρου πολυμέσων, όπερας και σύγχρονης μουσικής Ridge Theater.
http://vimeo.com/61130898

Gotham Pt 3