ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ 18

18 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ

ΓΕΝΝΗΣΕΙΣ

Marcel François Paul Landowski

1915: Γεννιέται ο Γάλλος συνθέτης, βιογράφος και πάτρωνας των τεχνών Marcel François Paul Landowski. Γεννήθηκε στο Pont - l'Abbé και ήταν ο γιος του Γάλλου γλύπτη Paul Landowski και δισέγγονος του συνθέτη Henri Vieuxtemps. Ως παιδί, έδειξε από νωρίς το μουσικό του ταλέντο και σπούδασε πιάνο με την Marguerite Long και μπήκε επίσης στο Conservatoire του Παρισιού το 1935, όπου ένας από τους δασκάλους του ήταν ο Pierre Monteux. Η μεγαλύτερη μουσική επιρροή του Landowski ήταν ο Arthur Honegger. Το σύνολο της παραγωγής του (συμπεριλαμβανομένων πέντε Συμφωνιών, αρκετών κοντσέρτων, οπερών και Λειτουργειών), μαρτυράει την έντονη επίδραση του Honegger. Ο Landowski έγραψε επίσης μια βιογραφία του μέντορά του. Μεταξύ του 1940 και του 1960, ο Landowski έγραψε μουσική για αρκετές δεκάδες ταινίες, όπως την ‘’Gigi’’ (1949). Ο συνθέτης απέφευγε την avant - garde προσέγγιση στη μουσική από τους συγχρόνους του, προτιμώντας ένα πιο συντηρητικό στυλ. Το 1966, ο υπουργός Πολιτιστικών Υποθέσεων της Γαλλίας André Malraux όρισε τον Landowski ως διευθυντή του υπουργείου της μουσικής, έναν αμφιλεγόμενο διορισμό που έγινε σημαία στα χέρια της αντιπολίτευσης των τότε μοντερνιστών, με επικεφαλής τον Pierre Boulez. Μια από τις πρώτες πράξεις του ήταν η ίδρυση, το 1967, της Orchestre de Paris. Ο ίδιος υπερασπίστηκε επίσης τις περιφερειακές ορχήστρες της Γαλλίας σε μια εποχή που το ενδιαφέρον για αυτές φαινόταν να εξασθενεί. Ο Landowski πέθανε σε νοσοκομείο στο Παρίσι το 1999, σε ηλικία 84 ετών.

ΘΑΝΑΤΟΙ
1829: Jan Křtitel Kuchař
1956: Gustave Charpentier
1959: Erich Zeisl
1966: Casimir von Paszthory
1985: Gábor Darvas
1986: Francisco Paolo Mignone
2010: Ariel Ramírez

18 Φεβρουαρίου

1893: Πρεμιέρα με τη μορφή όπερας του έργου "La Damnation de Faust" (Η καταδίκη του Φάουστ) του Hector Berlioz στην Opéra Garnier του Monte Carlo με τον τενόρο Jean de Reszke στο ρόλο του Φάουστ. Ο Berlioz είχε διευθύνει την πρώτη εκτέλεση του έργου με τη μορφή ορατορίου στην Opéra-Comique του Παρισιού στις 6 Δεκεμβρίου 1846.

1893: Πρώτη εκτέλεση του Intermezzo No. 1 σε Μι ύφεση μείζονα για πιάνο από το Op. 117 του Johannes Brahms στη Βιέννη. Προλογίζεται από στίχους από τη μετάφραση του Johann Gottfried Herder στα γερμανικά του "Lament" (Θρήνου) της Lady Anne Bothwell, που είναι ένα σκοτσέζικο νανούρισμα.

1895: Πρώτη εκτέλεση του Κουιντέτου σε ένα μέρος του Charles Martin Loeffler στο Union Hall της Βοστώνης με το Kneisel Quartet μαζί με τον βιολονίστα William Kraft.
http://youtu.be/3i8g1PvhjBA

Charles Martin Loeffler String Quintet in One Movement Gordon String Quartet 78rpm

1902: Πρεμιέρα της όπερας του Jules Massenet "Le jongleur de Notre-Dame" (Ο ζογκλέρ της Νοτρ Νταμ) στην Opéra Garnier του Monte Carlo. Το λιμπρέτο του Maurice Léna βασίζεται στην ομώνυμη μεσαιωνική ιστορία από τη συλλογή "L'Étui de nacre" (Το μάργαρο) του Anatole France.
http://youtu.be/SUyD1_MhzD4

Alain Vanzo le Jongleur de Notre Dame Massenet Voulez vous des tours de Jongleries

1916: Πρώτη εκτέλεση της αρχικής εκδοχής της Συμφωνίας No. 1 σε ντο ελάσσονα Οp.11 του Αμερικανού συνθέτη Daniel Gregory Mason με την Ορχήστρα της Φιλαδέλφειας υπό τη διεύθυνση του Leopold Stokowski.
http://youtu.be/sM5Kt3vyM_4

Daniel Gregory Mason (1873-1953): Symphony No. 1 in C MInor, Op. 11 (1914; rev. 1922)

1919: Πρώτη εκτέλεση της σουίτας του Αμερικανού συνθέτη Deems Taylor "Through The Looking Glass" (Μέσα απ' τον Καθρέφτη) με την New York Chamber Music Society. Είναι εμπνευσμένη από το ομώνυμο μυθιστόρημα του Lewis Carroll που αποτελεί συνέχεια της "Αλίκης στη Χώρα των Θαυμάτων".
http://youtu.be/BTYdC7FJRXI

Deems Taylor - "Through The Looking Glass" (Part 3)

1947: Πρεμιέρα της μονόπρακτης κωμικής όπερας του Gian Carlo Menotti "The Telephone" (Το Τηλέφωνο) σε δικό του λιμπρέτο στο Heckscher Theater της Νέας Υόρκης. Ο Menotti με χιουμοριστικό τρόπο προσέγγισε το πρόβλημα της επικοινωνίας στον κόσμο της τεχνολογίας: Η Lucy ξοδεύει μεγάλο μέρος του χρόνου της στο τηλέφωνο. Όταν ο Ben, ο φίλος της, την επισκέπτεται με την πρόθεση να τη ζητήσει σε γάμο, χτυπάει το τηλέφωνο επανειλημμένα, διακόπτοντάς τον κάθε φορά που είναι έτοιμος να κάνει την πρόταση. Σε ένα σημείο προσπαθεί να καταστρέψει ακόμα και το τηλέφωνο, «σε αυτοάμυνα». Τελικά, το κοινό και ο Ben συνειδητοποιούν ότι το τηλέφωνο δεν είναι μόνο το μέσον της Lucy για να παραμένει συνδεδεμένη με τον κόσμο, αλλά και μια ασπίδα ενάντια στο άγνωστο, ένα είδος αμυντικού μηχανισμού. Ο Ben αποφασίζει να διεισδύσει στην ασπίδα αφήνοντας το διαμέρισμα και χρησιμοποιώντας ένα τηλέφωνο σε ένα κοντινό εστιατόριο για να την καλέσει. Μόλις έχει την αμέριστη προσοχή της Lucy, της ζητά να τον παντρευτεί. Εκείνη συμφωνεί, αλλά του θυμίζει πως ποτέ δεν πρέπει να ξεχάσει τον αριθμό του τηλεφώνου της.
http://youtu.be/WFn_72omguI

"The Telephone" {Menotti} (Rebecca Caine, David Barrell) [Part 1 of 2] BBC Radio Broadcast

1952: Πρώτη εκτέλεση της Sinfonia Concertante (ή Συμφωνία-Κοντσέρτο) σε μι ελάσσονα για τσέλο και ορχήστρα Op. 125 (με τον τίτλο "Κοντσέρτο για τσέλο" No. 2) του Sergei Prokofiev στη Μόσχα, με τον Sviatoslav Richter στη διεύθυνση της ορχήστρας και τον Mstislav Rostropovich, στον οποίο και είναι αφιερωμένη, σολίστ στο τσέλο.

1955: Πρώτη εκτέλεση της Συμφωνίας No. 5 Op.43 με τον υπότιτλο"Sinfonia Sacra" (Ιερή Συμφωνία) του Αμερικανού συνθέτη Howard Hanson με την Ορχήστρα της Φιλαδέλφειας υπό τη διεύθυνση του Eugene Ormandy. Αποτελείται από ένα μέρος και πήρε το όνομά της επειδή είναι εμπνευσμένη από την ιστορία της ανάστασης από το Ευαγγέλιο του Ιωάννη.

1965: Πρώτη εκτέλεση του Κοντσέρτου για άρπα Op. 25 του Αργεντινού συνθέτη Alberto Ginastera, με σολίστ τον Nicanor Zabaleta και την Ορχήστρα της Φιλαδέλφειας υπό τη διεύθυνση του Eugene Ormandy.