Δευτέρα 17 Δεκεμβρίου 2012

SUITES






SUITES

Με τον όρο σουίτα αναφερόμαστε γενικά σε ένα αυτοτελές και οργανωμένο σύνολο οργανικών ή ορχηστρικών μουσικών κομματιών, τα οποία εκτελούνται διαδοχικά και με δεδομένη σειρά υπό μορφή συναυλίας, παρά εν είδει συνοδείας. Το σύνολο αυτών των κομματιών μπορεί να αποτελείται και από αποσπάσματα όπερας, μπαλέτου (π.χ. "Η λίμνη των κύκνων" - Τσαϊκόφσκι) καθώς επίσης και από κινηματογραφικά ή θεατρικά έργα (π.χ. "Αρλεσιανή Σουίτα" - Ζωρζ Μπιζέ).
Ο Estienne du Tertre θεωρείται ο πρώτος που χρησιμοποίησε τον όρο σουίτα στη μουσική το 1577 (suyttes de bransles), αν και την εποχή εκείνη ο όρος αφορούσε σε ζεύγη χορών. Η πρώτη σουίτα με τη μορφή που πλέον αναγνωρίζουμε είναι το "Newe Padouan, Intrada, Dantz, & Galliarda" του Paul Peuerl (1611), μία συλλογή από δέκα σουίτες, στις οποίες οι τέσσερις χοροί του τίτλου επαναλαμβάνονται με την ίδια σειρά. Κατ' αντιστοιχία, το "Banchetto musicale" του Γιόχαν Σάιν (1617) περιέχει 20 "σουίτες", η καθεμία από τις οποίες αποτελείται από πέντε διαφορετικούς χορούς.
Η κλασική σουίτα καθιερώνεται μέσα από τα έργα του Γιόχαν Γιάκομπ Φρόμπεργκερ, τα οποία όμως οφείλουν τη σειρά διαδοχής των χορών στους διάφορους εκδότες παρά στον ίδιο· στα χειρόγραφά του οι χοροί δεν ακολουθούν κάποια συγκεκριμένη αλληλουχία και η ζίγκα μπορεί να προηγείται της σαραμπάντας. Εντούτοις, η καθιέρωση της σειράς αποτέλεσε σημαντική επιρροή, κυρίως στο έργο του Μπαχ. Στην περίπτωση του Φρανσουά Κουπρέν, οι σουίτες για τσέμπαλο αποτελούνται από χορούς-κομμάτια χαρακτήρα, τα οποία φέρουν ευφάνταστους τίτλους, όπως La visionnaire («Η οραματίστρια»), La misterieuse («Η μυστηριώδης») κλπ.
Με το τέλος της Μπαρόκ περιόδου, στην κλασική εποχή της μουσικής επικράτησαν άλλα είδη, όπως η συμφωνία και το κοντσέρτο καθώς η φόρμα της σουίτας θεωρήθηκε ξεπερασμένη. Ωστόσο, κατά τον 19ο αιώνα εκδηλώνεται μια επιστροφή στις σουίτες, αν και στην περισσότερο σύγχρονη εκδοχή τους αποτελούν απλά ένα σύνολο κομματιών με κοινό θέμα που μπορεί όμως να διαφέρουν σημαντικά μεταξύ τους μουσικά. Στις περισσότερες περιπτώσεις, οι σουίτες του 19ου αιώνα αποτελούν ενορχηστρώσεις από όπερες, μπαλέτα και άλλα είδη, με σκοπό την πιο άμεση διάδοσή τους στο κοινό. Από τα γνωστότερα παραδείγματα του είδους είναι και οι ορχηστρικές σουίτες "Πέερ Γκυντ" του Έντβαρντ Γκριγκ, καθεμία από τις οποίες αποτελείται από τέσσερις κινήσεις. Τέτοιου είδους σουίτες έχουν ως βάση τα εξής:
  1. την επιλογή ορχηστρικών μερών από κάποιο μεγαλύτερο έργο (όπερα, μπαλέτο κλπ).
  2. τη συλλογή μικρότερων κομματιών, τα οποία συνεκδοχικά μοιράζονται κάποιο κοινό μουσικό ή μη θέμα (π.χ. "Οι Πλανήτες" του Γκούσταβ Χολστ).
  3. τη Μπαρόκ θεματολογία, στην οποία γίνεται άμεση αναφορά, όπως τη "Σουίτα για πιάνο" του Άρνολντ Σένμπεργκ.
Με την άνοδο του ιμπρεσιονισμού, η σουίτα επανακαθιερώνεται τον 20ό αιώνα, κυρίως από Γάλλους συνθέτες που περιλαμβάνουν τον Κλωντ Ντεμπυσύ και τον Μωρίς Ραβέλ. Το γνωστότερο παράδειγμα του «νέου» είδους αποτελεί η "Suite bergamasque" του πρώτου, καθώς και τα "Le Tombeau de Couperin" και "Miroirs" του δεύτερου.
Μουσικολογικά στοιχεία
Στη μπαρόκ μουσική, η σουίτα αποτελείται κυρίως από μουσικούς χορούς και χαρακτηρίζεται από μια σχετικά αυστηρή δομή, η οποία συνήθως περιείχει, με τη σειρά, τα είδη:
  • Αλμάντ (allemande): μέτριος χορός σε 4/4, γερμανικής καταγωγής,
  • Κουράντ (courante): γρήγορος χορός σε 3/4, γαλλικής καταγωγής,
  • Σαραμπάντα (sarabande): αργός χορός σε 3/4 ή 3/2, ισπανικής καταγωγής,
  • Ζίγκ ή Ζίγκα (gigue): γρήγορος χορός σε 6/8, ιρλανδικής καταγωγής (jig).
Η μπαρόκ σουίτα διέπεται από μια ενιαία τονικότητα και απαντάται επίσης με τους όρους Suite de danses, Ordre (ελλ. τάξη -όρος που χρησιμοποίησε κατά κύριο λόγο ο Φρανσουά Κουπρέν) ή Παρτίτα. Τον 18ο αιώνα ο όρος ουβερτούρα μπορεί επίσης να περιγράφει μια σουίτα στο σύνολό της, όπως με τις Ορχηστρικές Σουίτες ή Ουβερτούρες του Μπαχ. Ο Γκέοργκ Φίλιπ Τέλεμαν έγραψε πάνω από 200 σουίτες-ουβερτούρες, ενώ λαμπρά παραδείγματα αποτελούν τα "Μουσική των νερών" και "Μουσική για τα βασιλικά πυροτεχνήματα" του Χαίντελ. Η σουίτα υπέστη διάφορες τροποποιήσεις από διάφορους συνθέτες, οι περισσότερο συνηθισμένες από τις οποίες περιλαμβάνουν:
  • ένα πρελούδιο ή ουβερτούρα ως εισαγωγή
  • μια πασσακάλια (passacaglia) ως κλείσιμο της σουίτας
  • επιπλέον χορούς, όπως γκαβότα, μενουέτο ή μπουρέ (bourrée) ανάμεσα στη σαρμπάντα και τη ζίγκα
  • επιπλέον συνθέσεις όπως φαντασίες, φούγκες ή τοκάτες.
Άλλοι χοροί που απαντώνται στη μπαρόκ σουίτα, με το συνεκτικό όρο galanteries, περιλαμβάνει τους εξής: εμβατήριο (marche), γκαγιάρντα (gagliarda), φορλάνα (forlane ή furlana), ριγκωντόν (rigaudon), μπαντινερί (badinerie), πασπιέ (passepied), καναρί (canarie), μουζέτ (musette), λουρέ (loure), παβάνα (pavane), σακόν (chaconne) κ.ά.

Επιλογή έργων
από μέλη της ομάδας
"Ακούτε Κλασική Μουσική; Εγώ ακούω."

BACH

*Κλειώ Σεφεριάδου
Glenn Gould 1932 1982 Bach English Suites vol II
Glenn Gould 1932 1982 Bach French Suites vol II

*George Taloumis
Johann Sebastian Bach - Suite for lute in E (BWV 1006)

*Flora Tzanetakis
Mischa Maisky plays Bach Cello Suite No.1 in G (full)

*Tanja Pavlovic
Bach French Suites Französische Suiten BWV 812 to 817 András Schiff
The French Suites, BWV 812--817, are six suites which Johann Sebastian Bach wrote for the clavier (harpsichord or clavichord) between the years of 1722 and 1725.
ελ.


BIZET GEORGES

*Magda Riga
Georges Bizet: L'Arlésienne-Suite - Farandole


COPLAND AARON

*Ioannis Gkotsis
"Our Town" suite for piano. Aaron Copland.


COUPERIN

*Christina Liakou
Couperin: Pièces de Viole, Suite 1 in E minor

*Margarita Xanthaki
L Couperin Suite en ré mineur 1 prélude Gustav Leonhardt, Paris 17 nov 08


ELGAR

*Alexia Thimi
Sir Edward Elgar - Pomp and Circumstance March No.1http://www.youtube.com/watch?v=moL4MkJ-aLk&feature=share

HAENDEL

*Aglaia Raptou
Handel: Water Music, Suite I

POULENC FRANCIS

*Marita Kouroupi Santoro


PROKOFIEV

*Ana Tomanovic

Peter and the Wolf Part 1 (Orchestral Suite)


RACHMANINOV

*Anna Papazoglou
Aviram Reichert & Yeol-Eum Son

SHOSTAKOVICH

*Dimitris Tsamouras
The Hamlet Suite by Shostakovich - Death of Hamlet


SIBELIUS

*Karim-Paul Habet
Sibelius: Lemminkäinen Suite - Salonen/RCO(2007Live)



THEODORAKIS

*Sofia Chamantne
Mikis Theodorakis: Suite no.1 pour piano et orchestre (AST 61) (1954/1955) http://www.youtube.com/watch?v=bFyfXN0WnHM
'Εχουμε συνδέσει τα έργα του με την αγωνιστική μουσική,ή τη λαϊκή, όμως συχνά παραβλέπουμε την...κλασσική πλευρά του.. Ο λόγος για τον μεγάλο μας συνθέτη Μίκη Θεοδωράκη,που - όπως θα διαπιστώσετε και παρακάτω- είναι ισάξιος μεγάλων μουσουργών του 20ου & 21ου αι.!

Σουΐτα Νο.1 για Πιάνο & Ορχήστρα.
πιάνο: Κυπριανός Κατσαρής διεύθυνση ορχήστρας: Μίκης Θεοδωράκης

TVEITT

*Abakis Christos
Geirr Tveitt - Handrad Hardingtonar, Op. 151, Suite No. 1 (Nos. 1-15)http://www.youtube.com/watch?v=ymeYRI1iLBk
Αναρτήθηκε από στις
Ετικέτες

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)