ΜΕLΑRΤΙΝ
*Christos Sipsis
Erkki Melartin - Symphony No. 4 in E Major "Summer Symphony" Op. 80 (1912)
Παράδοξο... Ένας υπερβόρειος και ένας Ελληνας συναντιούνται για να γιορτάσουν το καλοκαίρι... Παντού υπαρχει το καλοκαίρι. Και παντού είναι γιορτή.. ΠΑΠΑΔΙΑΜΑΝΤΗΣ ΚΑΙ MELARTIN...
ΒΙΚΙΘΗΚΗ
Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης
Θέρος Έρος
Περί την χαραυγήν, η γραία Φωτεινή εξύπνισε τα παιδία, και αφού τα ένιψε και τα εκτένισε επιμελώς τους έδωσε παξιμαδάκια να μασήσουν, "για να μην τα μπουκώσ' ο γάδαρος". Είτα έλαβε το κομψόν, εύπλεκτον καλάθιόν της, έθεσε εντός την ρόκαν, την μανδήλαν της και ολίγα τρόφιμα δια πρωινόν πρόγευμα, και εξήλθε μετά της συνοδίας της.
Δεν ήτο η πρώτη φορά καθ' ην η γραία Φωτεινή εξύπνα τόσον πρωί. Η μόνη διαφορά ήτο ότι σήμερον, ένεκα του εξαιρετικού της ημέρας, ωδήγει μαζί της τα μικρά παιδία, και όχι μόνον αυτά. Αλλ' η καλή γραία ήτο πάντοτε αγροδίαιτος, και αν διενυκτέρευε συνήθως εις την πόλιν, ποτέ, ούτε μίαν ημέραν δεν έλειπεν από την εξοχήν. Είχε την αμνάδα της, την οποίαν έτρεφε φιλοστόργως και αι αγαθαί γειτόνισσαι διηγούντο ότι εκοιμάτο μετ' αυτής αγκαλιαστά, δια να ζεσταίνεται. Αλλά και αν δεν εκοιμάτο με την αμνάδα, εκοιμάτο όμως εις το αυτό υπόστεγον, όπου και η αμνάς, μικρόν υπόστεγον μη διαφέρον ορνιθώνος εις τον μυχόν της αυλής. Και την ημέραν η μεν αμνάς είχε τα αρνία της, η δε Φωτεινή τα παιδία της, τα τέκνα της κυρίας της και της αδελφής αυτής, ημίσειαν δωδεκάδα μικρών διαβόλων, οίτινες εκρεμώντο από τα φουστάνια της, προσεκολλώντο εις τα σπηλαιώδη στέρνα της και επήδων εις τους κυρτούς ώμους της. Την δε νύκτα η μεν αμνάς είχε τα μηρυκάσματά της, δι' ων εκράτει έξυπνον την σύνοικον, η δε γραία είχε τα όνειρά της, άλλα μηρυκάσματα της φαντασίας και αυτά, υφ' ων εστέναζεν ενίοτε εν τω μέσω της νυκτός, εξυπνούσα την προβατίναν, ήτις δια μικρού βελασμού απήντα συμπαθώς εις τους στεναγμούς της. Σήμερον όμως, επειδή ήτο ελληνική εορτή, η εορτή της Ανθούς, η πομπή συνωδεύετο και από την μεγάλην κόρην της κυρίας της, την περικαλλή Ματήν. Τούτου ένεκα, η γραία ανέλαβεν ενώπιον ταύτης την ημιαληθή εκείνην σοβαρότητα, την οποίαν όλαι αι γραίαι υπηρέτριαι οπλίζονται ενώπιον των νεαρών θυγατέρων των δεσποινών των. Δεν επέτρεπε πλέον εις τα παιδία να πιάνωνται από τα φουστάνια της να τα τραβούν, αδιακόπως τα εμάλωνε, κ' εκείνα έτρεχαν άλλα εμπρός, άλλα εις τα πλάγια, χωρίς να δίδωσι προσοχήν εις τας φωνάς της.
ΟΛΟ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΕΔΩ:
Θέρος Έρος - Βικιθήκη
82_%CE%88%CF%81%CE%BF%CF%82
Symphony No. 4 by Erkki Melartin.
With Pia Freund (Soprano), Lilli Paasikivi (Mezzo), and Laura Nykanen (Contralto). Conducted by Leonid Grin with the Tampere Philharmonic Orchestra.
I. Allegro Moderato - 00:00
II. Scherzo - Vivace - 10:33
III. Andante - 16:34
IV. Rondo - Finale - 31:20
The Fourth Symphony was premiered in 1913, two years later than Sibelius's similarly numbered symphony that had provoked deep confusion. No wonder then that Melartin's symphony was received much better, being in a lucid vein as its sub-title shows. It even contained nationalistic stylistic allusions and a direct quote from the well-known "Summer Hymn". However, Melartin was not just trying to score cheap points; his Fourth Symphony is generally regarded as one of his most masterful works, and it is without doubt the most popular of the six symphonies. It is also the most extensive. The first version must have lasted close to an hour, but the composer later revised the work on various occasions.
The opening Allegro moderato is sunny, with an airy and rhythmic main subject. The music is not all bliss, though; the second subject progresses unexpectedly into a passionate and dramatic march that breaks off at its high point into an impressive general pause, after which silent string chords conclude the movement.
The Scherzo, being here the second movement, is brisk. The Trio brings the traditional pool of tranquillity into this playfulness, which is augmented by the xylophone and solo timpani. The theme of the Trio is a counterpoint exercise: an inversion of the main subject of the first movement in triple time.
The most striking feature of the Andante movement is the trio of female singers and the folk song they sing. The solo violin plays a grand glowing Romantic theme. The meditative motif of the soprano is based on the "Birch aria" from the opera Aino, which Melartin had completed three years earlier. The second song presented by the trio is an enchanting stylized folk song. The finale is a robust rondo. The timpani and strings lead into a new version of the symphony's main theme. The finale too is lucid and goes through several themes before launching into the "Summer Hymn" as a solemn chorale. While the melody is of Swedish origin, it is well known to all Finns and carries National Romantic overtones.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου