Τετάρτη 22 Ιανουαρίου 2014

ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ 22-24





22 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ

ΓΕΝΝΗΣΕΙΣ

Claude Balbastre
1724: Γεννιέται ο Γάλλος συνθέτης, οργανίστας, τσεμπαλίστας και ερμηνευτής του fortepiano Claude Balbastre ο οποίος ήταν ένας από τους πιο διάσημους μουσικούς της εποχής του.Ο πατέρας του Balbastre ήταν οργανίστας στον Καθεδρικό της Ντιζόν. Ο Balbastre έλαβε τα πρώτα μαθήματα μουσικής από τον πατέρα του και στη συνέχεια έγινε μαθητής του Claude Rameau, νεότερου αδελφού του Jean - Philippe Rameau, του πιο διάσημου Γάλλου μουσικού της εποχής. Το 1750 εγκαταστάθηκε στο Παρίσι και σπούδασε εκεί με τον Pierre Février τον οποίο και διαδέχτηκε ως οργανίστας στην εκκλησία του Saint Roch. Ο Jean-Philippe Rameau έγινε προστάτης του Balbastre και έτσι ο συνθέτης μπήκε γρήγορα και αποτελεσματικά στους παρισινούς μουσικούς κύκλους και την υψηλή κοινωνία και έκανε μια λαμπρή καριέρα: έπαιζε στο Concert Spirituel μέχρι το 1782, έγινε οργανιστάς του καθεδρικού ναού της Παναγίας των Παρισίων και του Chapelle Royale, ερμηνευτής του harpsichord στη γαλλική βασιλική αυλή όπου δίδαξε την βασίλισσα Μαρία Αντουανέτα και, αργότερα, έγινε οργανίστας για τον Louis - Stanislas - Xavier, Δούκα της Προβηγκίας, ο οποίος αργότερα έγινε ο βασιλιάς Louis XVIII της Γαλλία. Η φήμη του ήταν τόσο μεγάλη, ώστε ο αρχιεπίσκοπος του Παρισιού αναγκάστηκε να του απαγορεύσει να παίζει στο Saint Roch κατά τη διάρκεια ορισμένων λειτουργειών, διότι οι εκκλησίες ήταν πάντα αφυκτικά γεμάτες όταν ερμήνευε ο Balbastre. Το 1763 παντρεύτηκε την Marie - Geneviève Hotteterre, κόρη του Jacques Martin Hotteterre και απογόνου της διάσημης οικογένειας Νορμανδών μουσικών. Κατά τη διάρκεια της Γαλλικής Επανάστασης, η επικοινωνία του Balbastre με την βασιλική αυλή θα μπορούσε να θέσει σε κίνδυνο τη ζωή του, αλλά προσαρμόστηκε στη νέα πολιτική κατάσταση, παίζοντας Επαναστατικούς ύμνους και τραγούδια στο Όργανό του. Πέθανε στο Παρίσι το 1799.
http://www.youtube.com/watch?v=qUDokNd7OHY

Claude Balbastre 4 Sonatas for Harpsichord, 2 Violins, 2 Horns and Bass J.P. Brosse
http://www.youtube.com/watch?v=lv6Aj0DOJIg

Claude Balbastre First Book of Harpsichord Works, Jean-Patrice Brosse Harpsichord Kroll 1774
http://www.youtube.com/watch?v=pgKd5wTiKic
Henri Dutilleux
1916: Γέννηση του Γάλλου συνθέτη Henri Dutilleux. Το έργο του, το οποίο συγκέντρωσε τη διεθνή αναγνώριση, ακολούθησε την παράδοση των Maurice Ravel, Claude Debussy και Albert Roussel αλλά με ένα πιο ιδιοσυγκρασιακό ύφος. Μερικές από τις αξιοσημείωτες συνθέσεις του περιλαμβάνουν μια σονάτα για πιάνο, δύο συμφωνίες, το κοντσέρτο για τσέλο ΄΄Tout un monde lointain΄΄ (Ένας ολόκληρος μακρινός κόσμος), το κοντσέρτο για βιολι ΄΄L'arbre des Songes΄΄ (Το δέντρο των ονείρων) και το κουαρτέτο εγχόρδων ΄΄Ainsi la nuit΄΄ (Έτσι το βράδυ). Μερικά από αυτά θεωρούνται αριστουργήματα κλασικής μουσικής του 20ου αιώνα. Του ανατέθηκαν έργα από σημαντικούς καλλιτέχνες, όπως οι Charles Munch, Georg Szell, Mstislav Rostropovich, το Juilliard String Quartet, Isaac Stern, Paul Sacher, Anne-Sophie Mutter, Simon Rattle, Renée Fleming και Seiji Ozawa. Ο Dutilleux τιμήθηκε με πολλά σημαντικά βραβεία σε όλη τη σταδιοδρομία του, με σημαντικότερα τα Grand Prix de Rome (1938), Διεθνές Βήμα Συνθετών της UNESCO (1955), το Grand-Croix de la Légion d'honneur (2004), το Ernst von Siemens Music Prize (2005), το Χρυσό Μετάλλιο της Βασιλικής Φιλαρμονικής Εταιρείας (2008) και το Βραβείο Kravis (2011). Σπούδασε αρμονία, αντίστιξη και πιάνο με τον Victor Gallois στο Ωδείο Douai πριν από την αναχώρηση του για το Conservatoire του Παρισιού. Εκεί, μεταξύ του 1933 και του 1938, φοίτησε στην τάξη των Jean Noël και Gallon (αρμονία και αντίστιξη), του Henri Busser (σύνθεση) και του Maurice Emmanuel (ιστορία της μουσικής). Ο Dutilleux κέρδισε το Prix de Rome το 1938 για την καντάτα του ΄΄L' anneau du roi΄΄. Υπηρέτησε για ένα χρόνο ως στρατιώτης του ιατρικού σώματος και στη συνέχεια επέστρεψε στο Παρίσι το 1940 όπου εργάστηκε ως δάσκαλος του πιάνου, ενορχηστρωτής και ερμηνευτής. Το 1942 διηύθυνε τη χορωδία της Όπερας του Παρισιού. Εργάστηκε επίσης ως Επικεφαλής Παραγωγός Μουσικής για το Radio France στα χρόνια 1945-1963. Υπηρέτησε ως Καθηγητής Σύνθεσης στην École Normale de Musique de Paris από το 1961 έως το 1970. Διορίστηκε στο Conservatoire National Supérieur de Musique το 1970 και ανάμεσα στους μαθητές του ξεχωρίζουν οι συνθέτες Gérard Grisey, Francis Bayer, Alain Gagnon, Jacques Hetu, Kenneth Hesketh, Derek Bermel και ο David S. Sampson. Ο Dutilleux πέθανε στις 22 Μαΐου του 2013 στο Παρίσι. Η μουσική του επηρρεάστηκε από τους Γάλλους συνθέτες Debussy και Ravel, αλλά και από τους Béla Bartók και Igor Stravinsky. Ενημερωνόταν ιδιαίτερα για τις εξελίξεις της σύγχρονης μουσικής και ενσωμάτωσε ορισμένες τεχνικές του σειραϊσμού σε δικές του συνθέσεις, αλλά επέκρινε επίσης τις πιο ριζοσπαστικές και δύσκαμπτες πτυχές του κινήματος. Η μουσική του περιέχει επίσης απόηχους της τζαζ, όπως μπορεί να συμπεράνει κανείς από τις διπλές συγχορδίες του μπάσου στην αρχή της πρώτης Συμφωνίας του και από την συχνή χρήση συνκοπτόμενων ρυθμών. 


23 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ

ΓΕΝΝΗΣΕΙΣ

Muzio Clementi 
1752: Γεννιέται στη Ρώμη ο Ιταλός συνθέτης, πιανίστας, παιδαγωγός, μαέστρος, εκδότης μουσικής και κατασκευαστής
πιάνων Muzio Clementi ο οποίος πέρασε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του στην Αγγλία. Ενθαρρύνεται να μελετήσει μουσική από τον πατέρα του και λαμβάνει χορηγία ως νέος συνθέτης από τον Sir Peter Beckford ο οποίος τον πήρε στην Αγγλία για να προωθήσει τις σπουδές του. Αργότερα, περιόδευσε στην Ευρώπη πολλές φορές με βάση του το Λονδίνο. Ήταν σε μία από αυτές τις περιοδείες το 1781 όπου συμμετείχε σε έναν διαγωνισμό πιάνου με τον Wolfgang Amadeus Mozart. Επηρεασμένος στο τσέμπαλο από την σχολή του Domenico Scarlatti και την κλασική σχολή του Haydn, καθώς επίσης και από το ‘’stile galante’’ των Johan Christian Bach και Ignazio Cirri, ο Clementi ανέπτυξε μια ομαλή τεχνική σε στυλ legato, το οποίο πέρασε σε μια γενιά πιανίστες, όπως οι John Field, Johann Baptist Cramer, Ignaz Moscheles, Giacomo Meyerbeer, Friedrich Kalkbrenner, Johann Nepomuk Hummel και Carl Czerny. Είχε επίσης ασκήσει μια αξιοσημείωτη επιρροή στον Ludwig van Beethoven. Ο Clementi επίσης σχεδίασε και προώθησε ένα δικό του είδος πιάνου και ήταν επιτυχημένος μουσικός εκδότης. Λόγω αυτής της δραστηριότητας, πολλά έργα συγχρόνων του συνθετών και καλλιτεχνών, καθιερώθηκαν μέχρι σήμερα στο ρεπερτόριο. Αν και την ευρωπαϊκή πορεία του Muzio Clementi την ανταγωνιζόταν μόνον ο Joseph Haydn, η φήμη του ατόνησε για ένα μεγάλο διάστημα του 19ου και του 20ου αιώνα. Ξεκίνησε τις σπουδές του στην ηλικία των επτά ετών με τον οργανίστα Cordicelli, παρακολουθώντας ταυτόγχρονα μαθήματα φωνητικής από τον Giuseppe Santarelli. Λίγα χρόνια αργότερα, πιθανώς όταν ήταν 11 ή 12, πήρε μαθήματα αντίστιξης από τον Gaetano Carpani. Μέχρι την ηλικία των 13 ετών, ο Clementi είχε συνθέσει ήδη ένα ορατόριο (‘’Martitio de 'gloriosi Santi Giuliano’’) και μία Λειτουργεία. Σε ηλικία 14 ετών, τον Ιανουάριο του 1766, έγινε οργανίστας της ενορίας San Lorenzo in Dámaso. Το 1770, ο Clementi έκανε την πρώτη δημόσια εμφάνισή του ως οργανίστας. Το κοινό εντυπωσιάστηκε με το παίξιμό του, ξεκινώντας έτσι μία εξαιρετικά επιτυχημένη σταδιοδρομία πιανίστα την οποία μετέφερε στην Αγγλία υπό την προστασία του Sir Peter Beckford. Από το 1783 και για τα επόμενα είκοσι χρόνια, ο Clementi έμεινε στην Αγγλία, παίζοντας πιάνο και διδάσκοντας. Ανάμεσα στους μαθητές του περιλαμβάνονται οι: Johann Baptist Cramer, Ignaz Moscheles, Therese Jansen Bartolozzi, Ludwig Berger (δάσκαλος αργότερα του Felix Mendelssohn) και ο John Field (ο οποίος, με τη σειρά του, άσκησε σημαντική επιρροή στο έργο του Frédéric Chopin). Ο Clementi μετακινήθηκε προς τα περίχωρα του Lichfield στο Staffordshire το 1830 και πέρασε τα τελευταία χρόνια της ζωής του στο Evesham του Worcestershire όπου και πέθανε στις 10 Μαρτίου 1832 μετά από σύντομη ασθένεια. Ως συνθέτης κλασικών σονατών για πιάνο, ο Clementi ήταν μεταξύ των πρώτων συνθετών που έγραψαν έργα για πληκτροφόρα όργανα, τονίζοντας ιδιαίτερα τις εκφραστικές δυνατότητες του πιάνου. Έχει κληθεί ως ο ‘’Πατέρας του Pianoforte’’. Εκτός από έργα για σόλο πιάνο, ο Clementi έγραψε μια σειρά άλλων έργων, μεταξύ των οποίων αρκετές ελαφρώς ημιτελείς Συμφωνίες οι οποίες πρόσφατα συμπληρώθηκαν. 
http://www.youtube.com/watch?v=nfF6y_-fG58
http://www.youtube.com/watch?v=E8aErbURE6Y



Rutland Boughton
1878: Γέννηση του Άγγλου συνθέτη όπερας και χορωδιακής μουσικής Rutland Boughton. Ο Boughton
ήταν μαθητής των Charles Villiers Stanford και Walford Davies. Το έργο του Boughton περιλαμβάνει τρεις Συμφωνίες, αρκετά κοντσέρτα, μερικά τραγούδια, μουσική δωματίου και όπερες (τις οποίες αποκαλούσε ‘’μουσικά δράματα’’ επηρρεασμένος από τον Wagner). Το γνωστότερο έργο του ήταν η όπερα ‘’The Immortal Hour. His Bethlehem’’ (1915). Επίσης, είναι σημαντικές οι χορωδιακές του διασκευές παραδοσιακών καλάντων των Χριστουγέννων. Άλλες όπερές του είναι: ‘’The Birth of Arthur’’ (1913), ‘’The Round Table’’ (1916), ‘’The Lily Maid’’ (1934), ‘’Avalon and Galahad’’ (1945), ‘’The Moon Maiden’’ (1919), Alkestis(1922) και ‘’The Queen of Cornwall (1924). Εκτός από τις συνθέσεις του, ο Boughton είναι γνωστός για την προσπάθειά του να δημιουργήσει ένα αγγλικό φεστιβάλ τύπου Bayreuth στο Glastonbury και για την ίδρυση του Glastonbury Festival το οποίο διοργανώθηκε με τεράστια επιτυχία από το 1914 μέχρι το 1926. Από το 1927 μέχρι το θάνατό του το 1960, έζησε στο Kilcot κοντά Newent του Gloucestershire.
http://www.youtube.com/watch?v=3ZPy_ztYwfk
http://www.youtube.com/watch?v=pvYgJUQYA9Y

Rutland Boughton - String Quartet in A major, 'On Greek Folk Songs' [4/4]
ΓΕΓΟΝΟΤΑ
1733: Πρεμιέρα στο Λονδίνο του ‘’Orlando’’ του Georg Friedrich Händel.
1933: Πρεμιέρα στη Φρανκφούρτη του Κοντσέρτου για πιάνο αρ. 2 του Béla Bartók με ερμηνευτή τον συνθέτη.
1941: Πρεμιέρα στη Νέα Υόρκη της ‘’Lady in the Dark’’ του Kurt Weill.
2008: Πρεμιέρα στο Carnegie Hall της Νέας Υόρκης του Κοντσέρτου για κλαρινέτο αρ.4 του William Thomas McKinley.
2008: Πρεμιέρα στο Carnegie Hall της Νέας Υόρκης του ‘’Peace Prayer’’ του Roger Davidson.

ΘΑΝΑΤΟΙ
1548: Bernardo Pisano
1805: Vaclav Pichl
1837: John Field
1908: Edward MacDowell
1941: Dobri Hristov
1981: Samuel Barber
2009: George Perle
2010: Earl Wild 

24 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ

ΓΕΝΝΗΣΕΙΣ

Friedrich der Große II
1712: Γεννιέται ο Friedrich der Große II, βασιλιάς της Πρωσίας (1740-1786) και μέλος της δυναστείας Hohenzollern.

Ο Friedrich ήταν προστάτης της μουσικής, καθώς και ένας ταλαντούχος συνθέτης και ερμηνευτής του transverse flute. Έγραψε 100 σονάτες για φλάουτο, καθώς και τέσσερις Συμφωνίες. Η ‘’Hohenfriedberger Marsch’’, ένα στρατιωτικό εμβατήριο, γράφτηκε –μάλλον- από τον Friedrich για να γιορτάσει τη νίκη του στη Μάχη της Hohenfriedberg κατά τη διάρκεια του Δευτέρου Πολέμου της Σιλεσίας. Στην Αυλή του έζησαν και δραστηριοποιήθηκαν οι συνθέτες C.P.E. Bach, Johann Joachim Quantz, Carl Heinrich Graun και Franz Benda. Μια συνάντηση του με τον Johann Sebastian Bach το 1747 στο Potsdam, οδήγησε τον δεύτερο στην γραφή της ‘’Μουσικής Προσφοράς’’.
http://www.youtube.com/watch?v=IVhid0-sDQU

Friedrich II The Great Flute Concertos and Symphonies
http://www.youtube.com/watch?v=P67POIA621Y

Friedrich II. 'Der Große' Flute Concerto No.3 in C major
Ernst Theodor Wilhelm Hoffmann
1776: Γεννιέται ο Γερμανός ρομαντικός συγγραφέας φαντασίας και τρόμου, νομικός, συνθέτης, κριτικός μουσικής,
σχεδιαστής και γελοιογράφος Ernst Theodor Wilhelm Hoffmann, περισσότερο γνωστός με το ψευδώνυμό του E.T.A. Hoffmann (Ernst Theodor Amadeus Hoffmann). Οι ιστορίες του αποτελούν τη βάση της διάσημης όπερας του Jacques Offenbach ‘’Τα Παραμύθια του Χόφμαν’’, στην οποία ο Hoffman εμφανίζεται (σε μεγάλο βαθμό μυθιστορηματικά) ως ήρωας. Είναι επίσης ο συγγραφέας της νουβέλας ‘’Ο Καρυοθραύστης’’ (στην οποία βασίζεται το ομώνυμο μπαλέτο του Tchaikovsky) και ο ‘’Βασιλιάς των Ποντικών’’. Το μπαλέτο ‘’ Coppélia’’ του Léo Delibes βασίζεται επίσης σε δύο άλλες ιστορίες που έγραψε Hoffmann, ενώ η ‘’Kreisleriana’’ του Schumann βασίζεται στο χαρακτήρα του Hoffmann, Johannes Kreisler.
Ο Hoffmann υπήρξε ένας από τους σημαντικότερους συγγραφείς του ρομαντικού κινήματος και οι Ιστορίες του άσκησαν πολύ μεγάλη επιρροή κατά τη διάρκεια του 19ου αιώνα.Μεταξύ 1781 και 1792 διδάχθηκε σχέδιο από τον Saemann και αντίστιξη από τον Πολωνό οργανίστα Podbileski. Ο Hoffmann έιχε μεγάλο ταλέντο στο πιάνο, καθώς επίσης στο γράψιμο και το σχέδιο. Κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού του 1798 ένας θείος του μετακόμισε στο Βερολίνο και πήρε μαζί του και τον Ernst. Στο Βερολίνο έκανε ο συνθέτης την πρώτη του απόπειρα να προωθήσει τον εαυτό του ως συνθέτης, γράφοντας μια οπερέτα την οποία ονόμασε ‘’Die Maske’’ και της οποίας αντίγραφο απέστειλλε στην βασίλισσα Luise της Πρωσίας.Την 1η Σεπτεμβρίου 1808, έφτασε με τη σύζυγό του στο Bamberg, όπου άρχισε να εργάζεται ως διευθυντής του θεάτρου. Ο Hoffmann προκάλεσε διάφορες ίντριγκες εναντίον του λόγων των αλλαγών που προσπάθησε να επιφέρει και, ως εκ τούτου, έχασε τη δουλειά του. Ξεκίνησε να εργάζεται ως κριτικός μουσικής για την Allgemeine Zeitung musikalische, μια εφημερίδα στη Λειψία, και άρθρα του σχετικά με τον Μπετόβεν έτυχαν ιδιαίτερα καλής υποδοχής από το κοινό και από τον ίδιο τον συνθέτη. Ο Hoffmann πέθανε στο Βερολίνο στις 25 Ιουνίου 1822 στην ηλικία των 46 ετών.
Gottfried von Einem
1918: Γέννηση του Αυστριακού συνθέτη Gottfried von Einem. Είναι γνωστός κυρίως για τις όπερες του στις οποίες
επηρεάστηκε από τη μουσική του Στραβίνσκι και του Προκόφιεφ, καθώς και από την τζαζ. Έχει επίσης συνθέσει έργα για πιάνο, βιολί και Όργανο. Ο Einem, μετά το πέρας των γυμνασιακών του σπουδών, πήγε στο Βερολίνο το 1937 για να σπουδάσει στην Κρατική Σχολή Μουσικής με τον Paul Hindemith ο οποίος, ωστόσο, είχε μόλις παραιτηθεί από τη θέση του σε ένδειξη διαμαρτυρίας για το ναζιστικό καθεστώς. Με τη μεσολάβηση του τενόρου Max Lorenz, ξεκίνησε να απασχολείται ως répétiteur στην Berlin State Opera και, από το 1938 και μετά, εργάστηκε ως βοηθός του διευθυντή Heinz Tietjen στο Φεστιβάλ του Μπαϊρόιτ. Το 1941 άρχισε να παίρνει μαθήματα αντίστιξης με τον Boris Blacher. Την ίδια χρονιά έγραψε το πρώτο του έργο, το μπαλέτο ‘’Prinzessin Turandot’’ κατόπιν παραγγελίας του Werner Egk. Το μπαλέτο παρουσιάστηκε με επιτυχία για πρώτη φορά στη Δρέσδη υπό την διεύθυνση του Karl Elmendorff στις αρχές του 1944. Το 1946 παντρεύτηκε την Lianne von Bismarck με την οποία απέκτησαν έναν γιο, τον Caspar Einem (γεν. 1948), ο οποίος διετέλεσε υπουργός της Αυστρίας. Η Lianne πέθανε το 1962 και το 1966 ο Einem παντρεύτηκε την λιμπρετίστα του, διάσημη αυστριακή θεατρική συγγραφέα Lotte Ingrisch. Ο συνθέτης πέθανε στο Oberdürnbach το 1996.
Το έργο του Einem αποτελείται κυρίως από όπερες οι οποίες κέρδισαν την διεθνή αναγνώριση μετά την πρεμιέρα της όπερας του ‘’Dantons Tod’’ στο Φεστιβάλ του Σάλτσμπουργκ το 1947.
Επίσης, το 1973 έγραψε για τον εορτασμό της 30ης επετείου από την ίδρυση των Ηνωμένων Εθνών την καντάτα ‘’An die Nachgeborenen’’ για μέτζο σοπράνο, βαρύτονο, χορωδία και ορχήστρα, με βάση κείμενα διαφόρων συγγραφέων.
http://www.youtube.com/watch?v=lsb47VyBu90

 
 
 





http://www.youtube.com/watch?v=Nwh4aHA4mMQ
Gottfried von Einem: Der Prozess (1953) - 2° Atto





ΓΕΓΟΝΟΤΑ
1874: Πρεμιέρα στην Αγία Πετρούπολη της όπερας ‘’Boris Godunow’’ του Modest Moussorgsky.
1875: Πρεμιέρα στο Παρίσι του ‘’Danse Macabre’’ του Camille Saint-Saëns.
1922: Πρεμιέρα στην Κοπεγχάγη της Συμφωνίας αρ. 5 op. 50 του Carl Nielsen με τον ίδιο στην διεύθυνση ορχήστρας.

ΘΑΝΑΤΟΙ
1473: Conrad Paumann
1851: Gasparo Luigi Spontini
1883: Friedrich von Flotow
1887: Moritz Brosig
1939: Manuel Penella Moreno
1960: Rutland Boughton
1969: Pauline Hall 

















 

 
Αναρτήθηκε από στις
Ετικέτες

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)