Ketil Bjørnstad

Η ΛΕΣΧΗ ΤΩΝ ΝΕΩΝ ΠΙΑΝΙΣΤΩΝ
Ketil Bjørnstad
(εκδόσεις Πόλις)


Επιμέλεια: Kiriaki Chrysanidou
1/2/2014


[...] Πρέπει να βρω κάτι λυρικό, μαγικό, κάτι που να μπορώ να το ερμηνεύσω με χάρη και κομψότητα. Και πού θα μπορούσα να αναζητήσω ένα τέτοιο έργο; Στον Ντεμπυσί φυσικά. Άλλωστε, το είχα υποσχεθεί στη μητέρα. Ψάχνω όλα του τα έργα για πιάνο και σκοντάφτω στο χιλιοπαιγμένο, που πάντα όμως εντυπωσιάζει το κοινό και ξέρω πως μπορώ να το ερμηνεύσω τέλεια: το “Σεληνόφως” από τη Σουίτα Μπεργκαμάσκ, κακοποιημένο από τόσους και τόσους, έχει μια χαμηλόφωνη, υπνωτιστική διάθεση. [...]

Μπορεί να είναι ένα έργο κάπως τετριμμένο, δεν παύει όμως να είναι ένα κομψό τετριμμένο έργο. Άλλωστε αυτό το μικρό, ταπεινό κομμάτι για πιάνο είναι απείρως μελαγχολικό, όπως ακριβώς είμαι και εγώ αυτό το φθινόπωρο: ένας δυστυχισμένος δεκαεξάχρονος σε αυτοεξορία, αναγκασμένος να βρίσκεται στο περιθώριο, να θαυμάζει κρυφά μια κοπέλα για την οποία δε γνωρίζει σχεδόν τίποτα, να κρύβεται στο δάσος με τις σκλήθρες. Θέλω να παρουσιάσω ένα “Σεληνόφως” εύθραυστο, κρυστάλλινο και μοντέρνο. Θα επιδιώξω μια ερμηνεία τόσο ξεχωριστή και εσωστρεφή ώστε η σύγκριση με τον Ντίνου Λιπάτι – αυτόν τον πρόωρα χαμένο πιανίστα που έπαιζε τόσο διαφορετικά, συγκρατημένα, ανατριχιαστικά, αλλά έχοντας απόλυτο έλεγχο της κάθε νότας – να είναι αναπόφευκτη. Αυτό ακριβώς θα κάνω κι εγώ. [...]

Και αν αποτύχω; Μια λάθος νότα και καταστράφηκα. Γι' αυτό άλλωστε το “Σεληνόφως” είναι τόσο δύσκολο. Επειδή όλοι γνωρίζουν τη μελωδία του. Επειδή απλώς απαγορεύεται να κάνεις λάθος όταν παρουσιάζεις ένα τέτοιο κομμάτι. [...]

Αν αποτύχεις στον διαγωνισμό “ Νέοι δεξιοτέχνες του πιάνου”, είναι ελάχιστα πιθανό να ανοιχτεί μπροστά σου λαμπρή σταδιοδρομία σολίστα.
[...]