Ακούτε Κλασική Μουσική;: ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΗ ΓΥΝΑΙΚΑ

Τετάρτη 9 Μαρτίου 2016

ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΗ ΓΥΝΑΙΚΑ

8 Μαρτίου 2016

ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ

ΑΠΟ ΤΑ ΜΕΛΗ ΤΗΣ ΟΜΑΔΑΣ

"ΑΚΟΥΤΕ ΚΛΑΣΙΚΗ ΜΟΥΣΙΚΗ; ΕΓΩ ΑΚΟΥΩ"

Christos Sipsis

Natsos George

Andronikos Babatsikos

Natsos George

De Porfundis Ya

Η Σαπφώ καθισμένη διαβάζει ένα ποίημά της στις μαθήτριές της

Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο

Σαπφώ, 6ος αι. π.Χ.
«Ομορφόθρονη αθάνατη Αφροδίτη,
κόρη του Δία, σου δέομαι, δολοπλέχτρα,
με πίκρες και καημούς μη, Δέσποινα,
παιδεύεις την ψυχή μου.
Μα έλα μου, αν και κάποτε από πέρα
το κάλεσμά μου όμοιο, αγροικώντας,
ήρθες, το πατρικό παλάτι αφήνοντας,
και το χρυσό σου αμάξι
ζεύοντας. κι όμορφα στρουθιά πετώντας
γοργά στη γή σ΄εφέρανε τη μαύρη
παντ΄απ΄τον ουρανό με φτεροκόπημα
πυκνό μες΄τον αιθέρα.
Κι΄ως έφτασαν ταχιά, χαμογελώντας
με την αθάνατη όψη, ω μακαρία,
με ρώτησες σαν τι και πάλι να 'παθα
τι σε καλώ κοντά μου.
Τι λαχταρά η ψυχή μου η φρενιασμένη
τόσο πολύ να γίνει: -Ποιον και πάλι
θες η Πειθώ να΄φέρω στην αγάπη σου;
Σαπφώ, ποιός σ' αδικάει;
Γιατί αν φεύγει, γοργά από πίσω θα 'ρθει,
κι΄αν δεν παίρνει σου δώρα, θα σου φέρει.
τωρ΄αν δεν σ΄αγαπάει, θα σ΄αγαπήσει
και δίχως να το θέλεις.
Ω! έλα μου και τώρα, κι΄απ΄τις μαύρες
τις έγνοιες λύσε με, και ό,τι ν΄αληθέψει
ποθεί η ψυχή μου, τέλεσ' το, κι΄ατή σου
συ γίνε ο βοηθός μου.»

(Μετάφραση ο Π. Λεκατσάς)
Πηγή: Κορδάτος, «Η Σαπφώ και οι κοινωνικοί αγώνες στη Λέσβο»

Η Σαπφώ έγραψε αυτό το ποίημα όταν ο Κερκύλας που τον είχε παντρευτεί και είχε κάνει μια κόρη μαζί του την άφησε και έφυγε. Έτσι η ερωτευμένη Σαπφώ απελπισμένη απευθύνεται και παρακαλεί την Αφροδίτη. Δεν αποκλείεται όμως το ποίημα να γράφτηκε για τον Φάωνα, γιατί το λεξικό του Σουϊδα αναφέρει: «.…. δι΄ έρωτα Φάωνος του Μυτιληναίου εκ του Λευκάτου κατεπόντησεν εαυτήν»

GOUNOD, SAPHO
Είναι η πρώτη όπερα του Gounod. Η ιστορία της βασίστηκε σε θρύλους για τον έρωτα της Σαφπώς για τον Φάωνα και την αυτοκτονία της, πέφτοντας από το ακρωτήριο Λευκάτα της Λευκάδας, όταν ο Φάων τη πρόδωσε. Το λιμπρέτο έγραψε ο Emile Augier και η πρεμιέρα του δόθηκε στις 16 Απριλίου 1851.

Mina Dakou

Η Αντιγόνη Γκόνη είναι «αναμφίβολα ένα από τα πιο συναρπαστικά ταλέντα των ημερών μας» όπως έχει χαρακτηριστεί από το «Guitar Review.»

H Ελληνίδα σολίστ, Αντιγόνη Γκόνη απολαμβάνει μια πραγματικά διεθνή καριέρα σε ένα μεγάλο γεωγραφικό εύρος που περιλαμβάνει Ευρώπη, Ρωσία, Αμερική και Άπω Ανατολή, τόσο δίνοντας ατομικά ρεσιτάλ, όσο και συμπράττοντας με ορχήστρες ως σολίστ.

To 1995 στην ήδη μεγάλη λίστα της από διεθνείς διακρίσεις και βραβεία προστέθηκε και το πρώτο βραβείο του «Ιδρύματος Κιθάρας της Αμερικής», (Guitar Foundation of America (GFA), καθιστώντας τη ως την πρώτη και μοναδική Ελληνίδα σολίστ κλασικής κιθάρας που έλαβε αυτή τη διάκριση.

Το Volterra Project δημιουργήθηκε με πρωτοβουλία της Αντιγόνης Γκόνη το 2007, με σκοπό να υπάρξει ένα μη ανταγωνιστικό σεμινάριο κιθάρας που να καλύπτει όλες τις πτυχές της τέχνης του επαγγελματία μουσικού, και λαμβάνει χώρα κάθε καλοκαίρι στη Villa di Scornello στην καρδιά της Τοσκάνης.

De Profundis Ya

Hildegard von Bingen, μινιατούρα, 1220-1230

Η αγία HILDEGARD von BINGEN, ή Σίβυλλα του Ρήνου: Ταλαντούχα ποιήτρια και συνθέτρια (συνέθεσε μουσική για 77 από τα λυρικά της ποιήματα/Symphonia Armonie celestium revelationum), συγγραφέας θεολογικών, επιστημονικών και ιατρικών κειμένων (με δύο πραγματείες πάνω στην ιατρική και τη φυσική ιστορία) , φιλόσοφος, Χριστιανή μυστικίστρια, Βενεδικτίνα ηγουμένη, οραματίστρια και τελειωμό δεν έχει ο κατάλογος.... Το 1150 ίδρυσε το μοναστήρι στο Rupertsberg και το 1165 ένα στο Eibingen.

Γεννήθηκε το 1098 από ευγενείς γονείς στο Böckelheim (Δυτική Γερμανία) και πέθανε το 1179. Σπούδασε στο μοναστήρι των Βενεδεκτίνων στο Disibodenberg δίπλα στη μοναχή Jutta. Ήταν 15 χρονών όταν χρίστηκε μοναχή και στα 43 της μίλησε στον εξομολογητή της για τα οράματα που είχε από παιδί. Αυτός με τη σειρά του ανέφερε το γεγονός στον Αρχιεπίσκοπο του Mainz, η επιτροπή των θεολόγων επιβεβαίωσε την αυθεντικότητα των οραμάτων της Hildegard, και έτσι διορίστηκε ένας μοναχός (ο Volmar) για να την βοηθήσει να τα καταγράψει.

Η καταγραφή του έργου, με το όνομα Scivias ("Scito vias Domini" "Know the Ways of the Lord") (1141-1152), αποτελείται από 26 οράματα που είναι προφητικά και αποκαλυπτικά. Είναι το πρώτο της χειρόγραφο έργο για τα οράματά της (έγραψε άλλα δύο), όπου τις 35 μικρογραφίες επιτήρησε η ίδια. Το βιβλίο τυπωμένο ανέρχεται σε 600 σελίδες! Αποτελείται από 3 μέρη. Το τελευταίο μέρος περιλαμβάνει 14 τραγούδια, μαζί με ένα μέρος του μουσικού δράματος που εκδόθηκε αργότερα με το όνομα Ordo Virtutum.

Το Ordo Virtutum (έργο των Αρετών), είναι μια από τις πιο γνωστές συνθέσεις της, γραμμένο μάλλον γύρω στα 1151. Το ηθογραφικό αυτό έργο αποτελείται από μονοφωνικές μελωδίες που αφορούν την ανθρώπινη ψυχή και 16 αρετές. Υπάρχει επίσης και ένα ομιλούμενο μέρος για τον Σατανά. Οι μελετητές υποστηρίζουν ότι τον ρόλο του διαβόλου θα τον έπαιζε ο Volmar (μοναχός και δάσκαλος της Hildegard), ενώ η Hildegard και οι μοναχές θα έπαιζαν τα μέρη της Ψυχής και των Αρετών.

Είναι το πιο παλιό ηθογραφικό μουσικό έργο που σώζεται μέχρι τις μέρες μας.

Tanja Pavlovic

Ljubica Marić

Ljubica Μάριτς (1909-2003) ήταν η πρώτη γυναίκα συνθέτρια, και
πρώτη γυναίκα που αποφοίτησε σύνθεση στη Σερβία.
Ξεκίνησε να παίζει βιολί στην ηλικία των 11 ετών,και σύντομα άρχισε να συνθετει. Ήταν επίσης ζωγράφος και έγραφε ποίηση.
Αποφοίτησε στο μουσικό σχολείο στο Βελιγράδι, σε δύο τμήματα: βιολί και σύνθεση.
Την πρώτη σύνθεση έγραψε σε ηλικία 19 ετών κάτω από την επιρροή της σλάβικης μουσικής.Ειναι το "Λαχτάρα για τα κορίτσια" για την ανδρική χορωδία.

Στο Κρατικό Ωδείο της Πράγας, έκανε την διατριβή με την εξαιρετική σύνθεση της:
"Σονάτα Φαντασία"οπου έκανε και τις μεταπτυχιακές σπουδές. Έχει συμμετάσχει σε πολλά διεθνή φεστιβάλ και κέρδισε σημαντικά βραβεία. Οι συνθέσεις της έχουν εκτιμηθεί σε όλη την Ευρώπη. Η μουσική της έχει περιγραφεί ως ένα μείγμα μεσαιωνικής και σύγχρονης μουσικής, και ταυτόχρονα αντικατοπτρίζει τον αντίκτυπο της σερβικής παράδοσης και της Ευρωπαϊκής ροές. Το 1963 εξελέγη αναπληρωτής, και το 1981ως τακτικό μέλος της Σερβικής Ακαδημίας Επιστημών και Τεχνών.