Πέμπτη 31 Μαρτίου 2016
Τετάρτη 30 Μαρτίου 2016
DEGAS
Επιμέλεια: Christos Sipsis
29/8/2015
Είναι γνωστό ότι ο Degas αγαπούσε ιδιαίτερα την μουσική και τον χορό.
Οι χορεύτριες ειναι ενα από τα πιο προσφιλή θέματα του.
MAZEPPA
Mazeppa by Theodore Gericault (1823).
Επιμέλεια: Myrto Zacharopoulou
22/10/2015
“MAZEPPA”
Είναι ένα συμφωνικό ποίημα του Liszt(1851),το έκτο από ένα κύκλο 13 συμφωνικών ποιημάτων που συνέθεσε κατά την παραμονή του στη Βαϊμάρη και που παρουσιάστηκε πρώτη φορά στο θέατρο της Αυλής στις 16 Απριλίου 1854.
Αναφέρεται στην τραγική ιστορία του ευγενή Ivan Mazeppa,ένα λαϊκό θρύλο από τον οποίο εμπνεύστηκαν ο Victor Hugo αλλά και ο Lord Byron και έγραψαν και οι δύο το ποίημα “Mazeppa”.
Ο Victor Hugo το 1829 πρωτοδημοσίευσε το 1829 μια συλλογή ποιημάτων “Les orientales” εμπνευσμένος από την Ελληνική Επανάσταση του 1821.
Το 34ο ποίημα είναι το “Mazeppa”(1828).
Σύμφωνα με τον θρύλο ο Mazeppa τιμωρήθηκε από το σύζυγο μιας Πολωνής αριστοκράτισσας την οποία αποπλάνησε.
Το ποίημα αποτελείται από δύο μέρη.
Στο πρώτο μέρος ο απατημένος σύζυγος τον έδεσε στη πλάτη ενός αλόγου που έτρεχε δαιμονισμένα στις στέπες της Ρωσίας μέχρι που πέθανε σερνόμενος από το άλογο.
Το δεύτερο μέρος αναφέρεται σε ένα “πνευματικό” ταξίδι του γυρισμού του όπου ο ίδιος αγωνίζεται,πέφτει και σηκώνεται.
Ο Lord Byron έγραψε το ποίημα “Mazeppa”,που το αφιέρωσε στον Louis Boulanger,το 1819.
Βασίζεται στο θρύλο του Ουκρανού gentlement Mazeppa που σαγήνευσε την παντρεμένη κοντέσα Τερέζα.
Ο απατημένος κόμης τον έδεσε γυμνό στη πλάτη ενός άγριου αλόγου που τον έσερνε μέχρι θανάτου.
Από αυτό το ποίημα εμπνεύστηκε ο Αλέξανδρος Πούσκιν και έγραψε το ποίημα “Πολτάβα”.
Η όπερα “Mazeppa” που συνέθεσε ο Τσαϊκόφσκι βασίστηκε στο συγκεκριμένο ποίημα του Πούσκιν.
Πηγή wiki.
“MAZEPPA”
Είναι ένα συμφωνικό ποίημα του Liszt(1851),το έκτο από ένα κύκλο 13 συμφωνικών ποιημάτων που συνέθεσε κατά την παραμονή του στη Βαϊμάρη και που παρουσιάστηκε πρώτη φορά στο θέατρο της Αυλής στις 16 Απριλίου 1854.
Αναφέρεται στην τραγική ιστορία του ευγενή Ivan Mazeppa,ένα λαϊκό θρύλο από τον οποίο εμπνεύστηκαν ο Victor Hugo αλλά και ο Lord Byron και έγραψαν και οι δύο το ποίημα “Mazeppa”.
Ο Victor Hugo το 1829 πρωτοδημοσίευσε το 1829 μια συλλογή ποιημάτων “Les orientales” εμπνευσμένος από την Ελληνική Επανάσταση του 1821.
Το 34ο ποίημα είναι το “Mazeppa”(1828).
Σύμφωνα με τον θρύλο ο Mazeppa τιμωρήθηκε από το σύζυγο μιας Πολωνής αριστοκράτισσας την οποία αποπλάνησε.
Το ποίημα αποτελείται από δύο μέρη.
Στο πρώτο μέρος ο απατημένος σύζυγος τον έδεσε στη πλάτη ενός αλόγου που έτρεχε δαιμονισμένα στις στέπες της Ρωσίας μέχρι που πέθανε σερνόμενος από το άλογο.
Το δεύτερο μέρος αναφέρεται σε ένα “πνευματικό” ταξίδι του γυρισμού του όπου ο ίδιος αγωνίζεται,πέφτει και σηκώνεται.
Ο Lord Byron έγραψε το ποίημα “Mazeppa”,που το αφιέρωσε στον Louis Boulanger,το 1819.
Βασίζεται στο θρύλο του Ουκρανού gentlement Mazeppa που σαγήνευσε την παντρεμένη κοντέσα Τερέζα.
Ο απατημένος κόμης τον έδεσε γυμνό στη πλάτη ενός άγριου αλόγου που τον έσερνε μέχρι θανάτου.
Από αυτό το ποίημα εμπνεύστηκε ο Αλέξανδρος Πούσκιν και έγραψε το ποίημα “Πολτάβα”.
Η όπερα “Mazeppa” που συνέθεσε ο Τσαϊκόφσκι βασίστηκε στο συγκεκριμένο ποίημα του Πούσκιν.
Πηγή wiki.
Στην αρχή ακούμε τους καλπασμούς του αλόγου που είναι το
κύριο θέμα του Mazeppa που στη συνέχεια μεταμορφώνεται
αποδίδοντας την ιστορία του ήρωα.
ΕΡΙΚ ΣΑΤΙ ΚΑΙ ΣΥΜΠΟΣΙΟ ΠΛΑΤΩΝΑ
Jan Cox (1919–1980): Ο θάνατος του Σωκράτη,
εμπνευσμένο από τον Σωκράτη του Erik Satie.
Επιμέλεια: De Profundis Ya
17/5/2015
Απόσπασμα από το "Συμπόσιο" του Πλάτωνα.
Αλκιβιάδης: "Του Σωκράτη τον έπαινο εγώ, παλληκάρια μου, θα προσπαθήσω να τον κάμω έτσι με εικόνες. Αυτός- το φοβούμαι- θα νομίση ίσως πως το κάνω για γελοιοποίησή του, μα η εικόνα θα είναι για την αλήθεια κι όχι για τον αστεϊσμό. Λοιπόν, λέω πως αυτός είναι ατόφυος σαν εκείνους τους σειληνούς τους στημένους στα μαρμαράδικα, που μερικούς οι τεχνίτες τους φτειάνουν να κρατούνε σύριγγες ή αυλούς, που μόλις ανοιχθούν αυτοί οι σειληνοί στα δύο, φανερώνονται πως μέσα τους έχουν αγάλματα των θεών. Και μάλιστα, λέω ακόμα πως αυτός μοιάζει με το σάτυρο Μαρσύα.
Το πώς τους μοιάζεις, στην ειδή τουλάχιστον, δε μπορείς, Σωκράτη, ούτε συ να το αρνηθής πιστεύω. Το πώς τους μοιάζεις όμως και στάλλα, άκου τώρα: Είσαι πειραχτήριο και προσβάλλεις τον ένα και τον άλλον. Ή όχι; Αν δεν το παραδέχεσαι, θα φέρω μάρτυρες.
Έπειτα, δεν είσαι αυλητής; Είσαι και μάλιστα πολύ πιο θαυμάσιος από εκείνον το Μαρσύα. Εκείνος βέβαια με μουσικά όργανα εγοήτευε τους ανθρώπους με τη δύναμη που έβγαινε από το στόμα του. Κι ακόμα και σήμερα γοητεύει τους ανθρώπους όποιος τραγουδάει στον αυλό τα τραγούδια εκείνου. Γιατί κι εκείνα που έπαιζε στον αυλό ο Όλυμπος, τα λέω πως είναι του Μαρσύα- αυτός τα δίδαξε.
Τα τραγούδια λοιπόν εκείνου, είτε καλός αυλητής είτε καμιά παλιοαυλητρίδα τα παίζει στον αυλό, μονάχα τους φέρνουν έκσταση και την αποκάλυψη σε κείνους που έχουν ανάγκη από θεϊκά τραγούδια. Κι εσύ μον΄αυτή τη μικρή διαφορά έχεις από κείνον, ότι χωρίς όργανα, μόνο με απλά λόγια κατορθώνεις το ίδιο. Να, εμείς όταν ακούμε κάναν άλλον να ομιλή, ας είναι μακάρι και καλός ρήτορας, μπορώ να πω, δε μας μέλει καθόλου κανένα μας. Όταν όμως ακούη κανείς εσένα, ή κάποιον άλλον που να λέη τα δικά σου λόγια- έστω κι άν είναι ασήμαντος αυτός που τα λέει- είτε γυναίκα είναι είτε άντρας είτε έφηβος, τα χάνουμε όλοι και αιχμαλωτιζόμαστε...
Απόσπασμα από το "Συμπόσιο" του Πλάτωνα, το πορτραίτο που κάνει ο Αλκιβιάδης για τον Σωκράτη.
Μετάφραση: Β.Δεδούσης. Εκδόσεις Ι.Ζαχαρόπουλος
"ΣΩΚΡΑΤΗΣ": Έργο του ERIK SATIE που είναι βασισμένο σε αποσπάσματα από διαλόγους του Πλάτωνα, όλα θέματα επιλεγμένα που αναφέρονται στον Σωκράτη.
Το κείμενο αποτελείται από αποσπάσματα της μετάφρασης του Victor Cousin από διαλόγους του Πλάτωνα που αναφέρονται στον Σωκράτη.
Στο 1ομέρος από το "Συμπόσιο", ο έπαινος του Αλκιβιάδη για τον Σωκράτη.
Στο 2ο μέρος ένας διάλογος του Σωκράτη με τον Φαίδρο, από τον "Φαίδρο"
Στο 3ο μέρος από τον "Φαίδρο" και αφορά στο θάνατο του Σωκράτη.
Αλκιβιάδης: "Του Σωκράτη τον έπαινο εγώ, παλληκάρια μου, θα προσπαθήσω να τον κάμω έτσι με εικόνες. Αυτός- το φοβούμαι- θα νομίση ίσως πως το κάνω για γελοιοποίησή του, μα η εικόνα θα είναι για την αλήθεια κι όχι για τον αστεϊσμό. Λοιπόν, λέω πως αυτός είναι ατόφυος σαν εκείνους τους σειληνούς τους στημένους στα μαρμαράδικα, που μερικούς οι τεχνίτες τους φτειάνουν να κρατούνε σύριγγες ή αυλούς, που μόλις ανοιχθούν αυτοί οι σειληνοί στα δύο, φανερώνονται πως μέσα τους έχουν αγάλματα των θεών. Και μάλιστα, λέω ακόμα πως αυτός μοιάζει με το σάτυρο Μαρσύα.
Το πώς τους μοιάζεις, στην ειδή τουλάχιστον, δε μπορείς, Σωκράτη, ούτε συ να το αρνηθής πιστεύω. Το πώς τους μοιάζεις όμως και στάλλα, άκου τώρα: Είσαι πειραχτήριο και προσβάλλεις τον ένα και τον άλλον. Ή όχι; Αν δεν το παραδέχεσαι, θα φέρω μάρτυρες.
Έπειτα, δεν είσαι αυλητής; Είσαι και μάλιστα πολύ πιο θαυμάσιος από εκείνον το Μαρσύα. Εκείνος βέβαια με μουσικά όργανα εγοήτευε τους ανθρώπους με τη δύναμη που έβγαινε από το στόμα του. Κι ακόμα και σήμερα γοητεύει τους ανθρώπους όποιος τραγουδάει στον αυλό τα τραγούδια εκείνου. Γιατί κι εκείνα που έπαιζε στον αυλό ο Όλυμπος, τα λέω πως είναι του Μαρσύα- αυτός τα δίδαξε.
Τα τραγούδια λοιπόν εκείνου, είτε καλός αυλητής είτε καμιά παλιοαυλητρίδα τα παίζει στον αυλό, μονάχα τους φέρνουν έκσταση και την αποκάλυψη σε κείνους που έχουν ανάγκη από θεϊκά τραγούδια. Κι εσύ μον΄αυτή τη μικρή διαφορά έχεις από κείνον, ότι χωρίς όργανα, μόνο με απλά λόγια κατορθώνεις το ίδιο. Να, εμείς όταν ακούμε κάναν άλλον να ομιλή, ας είναι μακάρι και καλός ρήτορας, μπορώ να πω, δε μας μέλει καθόλου κανένα μας. Όταν όμως ακούη κανείς εσένα, ή κάποιον άλλον που να λέη τα δικά σου λόγια- έστω κι άν είναι ασήμαντος αυτός που τα λέει- είτε γυναίκα είναι είτε άντρας είτε έφηβος, τα χάνουμε όλοι και αιχμαλωτιζόμαστε...
Απόσπασμα από το "Συμπόσιο" του Πλάτωνα, το πορτραίτο που κάνει ο Αλκιβιάδης για τον Σωκράτη.
Μετάφραση: Β.Δεδούσης. Εκδόσεις Ι.Ζαχαρόπουλος
"ΣΩΚΡΑΤΗΣ": Έργο του ERIK SATIE που είναι βασισμένο σε αποσπάσματα από διαλόγους του Πλάτωνα, όλα θέματα επιλεγμένα που αναφέρονται στον Σωκράτη.
Το κείμενο αποτελείται από αποσπάσματα της μετάφρασης του Victor Cousin από διαλόγους του Πλάτωνα που αναφέρονται στον Σωκράτη.
Στο 1ομέρος από το "Συμπόσιο", ο έπαινος του Αλκιβιάδη για τον Σωκράτη.
Στο 2ο μέρος ένας διάλογος του Σωκράτη με τον Φαίδρο, από τον "Φαίδρο"
Στο 3ο μέρος από τον "Φαίδρο" και αφορά στο θάνατο του Σωκράτη.
Μεταγραφή του έργου για 2 πιάνα, από τον John Cage
JOHN CAGE, ΜΟΥΣΙΚΟΣ ΚΑΙ ΕΙΚΑΣΤΙΚΟΣ
John Cage New River Watercolor, Series IV, #4 1988 in "Wabi Sabi in the West" at A.V.C. Contemporary Arts Gallery, New York. 2012. Image from Artnet.
John Cage, “New River Watercolor Series I (#5)” (1988),
watercolor on parchment paper, 18 x 36 in.
(courtesy of The Mountain Lake Workshop,
Blacksburg, Virginia)
Επιμέλεια: De Profundis Ya
3/10/2015
Ό,τι κάνουμε είναι μουσική ─ John Cage. Συνθέτης, θεωρητικός, ποιητής, εικαστικός.
Mεγάλο μέρος της μουσικής και της ζωγραφικής του είναι εμπνευσμένα από το αρχαίο κινέζικο Βιβλίο των Αλλαγών.
Ο αμφιλεγόμενος συνθέτης, ο συνθέτης της σιωπής. Tο πιο διάσημο έργο του είναι η σύνθεση "4΄33", όπου για 4 λεπτά και 33 δεύτερα ο πιανίστας δεν παίζει μουσική. Στόχος του συνθέτη δεν ήταν να παρουσιάσει τη σιωπή, αλλά να αναδείξει τους φυσικούς ήχους που υπάρχουν γύρω μας, ή, τους ήχους της αίθουσας όπου βρίσκονται οι ακροατές. Υποστήριζε, ότι σιωπή δεν είναι απλά η απουσία του ήχου, αλλά μία κατασκευασμένη απουσία ήχων, δηλαδή το αποτέλεσμα μίας ηθελημένης προσπάθειας.
Το κομμάτι αυτό βέβαια υπήρξε μια από τις πιο αμφιλεγόμενες συνθέσεις του 20ου αιώνα. Μια άλλη διάσημη δημιουργία του Κέιτζ είναι το "prepared piano" (προετοιμασμένο πιάνο -ένα πιάνο του οποίου ο ήχος μεταβάλεται τοποθετώντας χρηστικά αντικείμενα στις χορδές του), για το οποίο έγραψε έναν αριθμό χορευτικών έργων και μερικές συνθέσεις, με πιο γνωστή από αυτές τα "Sonatas and Interludes" (1946–48).
Στους δασκάλους του περιλαμβάνονται ο Χένρυ Κάουελ (1933) και ο Άρνολντ Σένμπεργκ (1933–35), και οι δύο γνωστοί για τις καινοτομίες τους στην μουσική, αλλά σημαντική επιρροή του Κέιτζ υπήρξαν διάφορες Ανατολικές Κουλτούρες. Μέσω των σπουδών του πάνω στην Ινδική φιλοσοφία και τον Βουδισμό στο τέλος της δεκαετίας του 1940, ο Κέιτζ συλλαμβάνει την ιδέα της αλεατορικής μουσικής (Aleatoric music), μουσικής που ελέγχεται από την τύχη, που αρχίζει να συνθέτει το 1951. Το Ι Τσινγκ, η αρχαία κινέζικη τεχνική σχετικά με την αλλαγή γεγονότων, έγινε το σταθερό εργαλείο σύνθεσης του Κέιτζ για το υπόλοιπο της ζωής του. Σε μια διάλεξη το 1957, με θέμα την Πειραματική Μουσική, περιέγραψε την μουσική ως ένα “άσκοπο παιχνίδι” το οποίο αποτελεί μια “επιβεβαίωση της ζωής – όχι μια προσπάθεια για να φέρει τάξη στο χάος, ούτε να προτείνει διορθώσεις στη δημιουργία, αλλά απλά ένας τρόπος να ξυπνήσεις σε ακριβώς αυτήν την ζωή που ζούμε.”
https://el.wikipedia.org/wiki/Τζων_Κέιτζ
ΣΑΠΦΩ ΚΑΙ ΦΑΩΝΑΣ
Επιμέλεια: Elpida Nousa
13/9/2015
Xαιρετίζω τους εκλεκτούς φίλους με την "Λέσβια εκ Μυτιλήνης ψάλτρια", τη λυρική ποιήτρια Σαπφώ και ένα μύθο για το θάνατό της από... ερωτική απογοήτευση!
Σε μια παραλλαγή του μύθου,όταν ο βαρκάρης Φάωνας μεταμορφώθηκε σε όμορφο νέο, γοήτευε πολλές γυναίκες με την ομορφιά του, ανάμεσά τους κι η Σαπφώ, που τον ερωτεύτηκε σφοδρά.
Έγιναν εραστές, αλλά ο Φάων δυσαρεστήθηκε μαζί της και την υποτίμησε.
"Sappho On The Cliff" , 1872- Μολύβι και ακουαρέλα, Ιδιωτική συλλογή
Αποσπάσματα από ποιήματά της όπως :
"...σήκωσε το κεφάλι σου, κοίταξέ με ίσια στο πρόσωπο και αποκάλυψε αυτή την χάρη που κατοικεί στα μάτια σου...",
"...μη με περιφρονείς..." ,
"...να σε σφίξω στην αγκαλιά μου, πολυαγαπημένε μου...",
πιθανόν να ήταν γι αυτόν!
Η Σαπφώ, απογοητευμένη με την απόρριψή του, λέγεται πως αυτοκτόνησε πέφτοντας στη θάλασσα, από τον Λευκάδιο βράχο.
"Η πτώση της Σαπφώς", λάδι σε καμβά- Musee Gustave Moreau, Παρίσι
"Sappho On The Cliff" , 1871-Victoria and Albert Museum, Λονδίνο
"Το Λευκάδιο πήδημα της Σαπφώς", 1893-λάδι σε καμβά, Ιδιωτική συλλογή
Από το μύθο αυτό εμπνεύστηκε την πρώτη του τρίπρακτη όπερα ο Charles Gounod σε λιμπρέτο του Emile Augier, με το ρόλο να ανατίθεται στη διάσημη μέτζο της εποχής του Γκουνό και με την παρότρυνση της οποίας συντέθηκε το έργο, Pauline Viardot.
Τρεις καλλιτέχνες, Gounod-Augier-Viardot, γοητευμένοι(κάτι, που φαίνεται και από τις ειδικές σπουδές τους) από τον αρχαιοελληνικό κόσμο, δεν ήταν δυνατόν να μη δώσουν ένα αριστουργηματικό αποτέλεσμα!
Η τελευταία σκηνή παρουσιάζει την "δέκατη Μούσα", στο λυρικό μονόλογο: "Ο! ma lyre immortelle", λίγο πριν αφεθεί στην αγριότητα των κυμάτων...
(Σε μια δική μου ελεύθερη απόδοση...)
"Ω! Αθάνατη λύρα μου!
Παντοτινή παρηγοριά μου
στον πόνο και τις θλιβερές μου μέρες!
Τον πόνο, την οδύνη δεν μπόρεσε
ο απαλός σου ψίθυρος, να γιάνει...
Μάταια!
Μονάχα ο θάνατος θα δώσει τέλος
στον καημό μου!
Αντίο! στα κύματα πέφτω
αιώνια ν'αναπαυθώ!"
Η σκηνή της πτώσης απεικονίστηκε αριστοτεχνικά στα ΕΙΚΑΣΤΙΚΑ του Gustave Moreau:
1."Η Σαπφώ πηδώντας από το Λευκάδιο Βράχο", 1880- Ακουαρέλα, Ιδιωτική συλλογή
2."Sappho On The Cliff" , 1872- Μολύβι και ακουαρέλα, Ιδιωτική συλλογή
3."Η πτώση της Σαπφώς", λάδι σε καμβά- Musee Gustave Moreau, Παρίσι
4."Sappho On The Cliff" , 1871-Victoria and Albert Museum, Λονδίνο
5."Το Λευκάδιο πήδημα της Σαπφώς", 1893-λάδι σε καμβά, Ιδιωτική συλλογή
Σπαρακτική η ερμηνεία της Regine Crespin, με άψογη τεχνική, βγάζει το συναίσθημα της αβάσταχτης πίκρας.Η φωνή βγαίνει με όγκο και δύναμη, αλλά συγχρόνως ανάλαφρη, σβησμένη αποτυπώνοντας την συντριβή της ψυχής απ'την οδύνη του έρωτα...
https://www.youtube.com/watch?v=LRN4zCsi9yk
Western Wynde, Westron Wynde
Επιμέλεια: De Profundis Ya
8/1/2014
“Western Wynde”, “Westron Wynde” (Δυτικός Άνεμος)
'Westron wynde, when wilt thou blow,
The small raine down can raine.
Cryst, if my love were in my armes
And I in my bedde again!'
Άνεμε δυτικέ, σαν θα φυσήξεις,
Ψιλή βροχή στο χώμα θε να πέσει.
Χριστέ, ας είχα την αγάπη μου αγκαλιά
Και μένα, στο κρεβάτι μου ξανά!!
“Western Wynde”: αγγλικός κοσμικός σκοπός τραγουδιού του 16ου αι. πού χρησιμοποιήθηκε σα βασική μελωδία σε λειτουργίες των John Taverner, Christopher Tye και John Sheppard, και είναι γνωστές με το ίδιο όνομα. Οι ιστορικοί πιστεύουν ότι οι στίχοι είναι απόσπασμα από μεσαιωνική ποίηση. Η χρήση των κοσμικών αυτών μελωδιών αρκετές φορές απαγορεύτηκαν από την ρωμαιοκαθολική εκκλησία, επειδή οι γνώστες των τραγουδιών αντί για τα λόγια της λειτουργίας θυμόταν τα λόγια του τραγουδιού.
Ketil Bjørnstad, Το Ποτάμι
Ketil Bjørnstad
Το ποτάμι, απόσπασμα
Εκδόσεις Πόλις (2012)
Επιμέλεια: Kiriaki Chrysanidou
Φεβρουάριος 2014
"Σήμερα επεξεργαζόμαστε τον Μπετόβεν. Η Σέλμα Λύνγκε με ακούει να παίζω το opus 110 στο πιάνο της Άνιας. Μου ζητάει να της παίξω ολόκληρη τη σονάτα, από την αρχή ως το τέλος, σαν να ήμασταν σε κονσέρτο. Εκείνη κάθεται αμίλητη στην πολυθρόνα της και ακούει.
Παρατηρώ - ή μάλλον, το έχω παρατηρήσει τις τελευταίες εβδομάδες – ότι αυτή η μουσική έχει αρχίσει να μου ταιριάζει. Έχει κοινά σημεία με τη συναισθηματική μου κατάσταση: την αποσπασματικότητα σε συνδυασμό με μια βαθιά σοβαρότητα· την αίσθηση του διάχυτου με την αίσθηση της συνέπειας και, πάνω απ' όλα της αιτιότητας.
Αδυνατώ όμως να συγκεντρωθώ. Κι έχω την τάση να παίζω τα πιο όμορφα μέρη με υπερβολικό συναισθηματισμό. Ενώ εκείνο που χαρακτηρίζει την ιδιοφυΐα του Μπετόβεν στις τελευταίες του σονάτες είναι ο δυναμισμός τους. Σοβαρεύουν ξαφνικά. Ομορφαίνουν απότομα. Ύστερα αναπαύονται. Έτσι παρασύρομαι κι εγώ και φέρνω στο μυαλό μου κάποια όμορφη στιγμή με την Άνια, μόνο και μόνο για να βουτήξω λίγο αργότερα στη βαθιά σοβαρότητα της ζωής, σε μια κατάσταση σχεδόν υπαρξιακής απόγνωσης. "
“Οκέι”, λέει η Σέλμα Λύνγκε. “Δεν έχεις όμως ακόμα τον πλήρη έλεγχο. Πρέπει να προσέξεις να μην παίζεις τόσο βιαστικά στα γρήγορα μέρη. Δεν παίζεις Σοπέν. Ίσως να τον παραμελέτησες το Σοπέν... Εδώ, η επιλογή του τέμπο, είναι υψίστης σημασίας. Το τέμπο είναι που καθορίζει σχεδόν τα πάντα. Είναι σαν τη ζωή: θες να ζεις τη ζωή σου σε ρυθμό εξωφρενικό, μονίμως να βιάζεσαι και να νιώθεις ότι δεν σου μένει ποτέ χρόνος; Ή θες να ρισκάρεις έναν πιο αργό ρυθμό και να δεις πού θα σε βγάλει, να δεις τι σόι σκέψεις προλαβαίνεις να κάνεις; Ο Μπετόβεν θεωρούσε ότι η μουσική πρέπει να παίζεται γρήγορα μόνο κατ' εξαίρεση. Σε όλα του τα αλέγκρο υπάρχει η δυνατότητα να παίξεις πιο αργά απ' ό,τι σου επιβάλλει ο προκαθορισμένος ρυθμός. Σαγηνευτικό ε; Για ξαναπαίξε τη φούγκα σε παρακαλώ. Και δώσε της λίγη άνεση χρόνου αυτή τη φορά”
* * * * *
22/2/2014
"Το ίδιο βράδυ ονειρεύομαι τον Σούμπερτ. Παίζω τις σονάτες του. Ο Σούμπερτ είχε φίλους· όχι σαν εμένα που τα έχω κάνει θάλασσα. Έχω τουλάχιστον πιάνο με ουρά. Κάθομαι και μελετάω. Μόνο ο Σούμπερτ μου έχει μείνει τώρα. Κάθεται ακριβώς δίπλα μου, όπως κάνει καμιά φορά η Σέλμα Λύνγκε, έτσι, απροειδοποίητα. Παίζω τις εκτενείς μουσικές του φράσεις, τα τρυφερά δεύτερα μέρη του. Τα δευτερεύοντα μουσικά του θέματα που αποκαλύπτουν το πραγματικό περιεχόμενο, τα συναισθήματά του, την αλήθεια. Το να παίζεις Σούμπερτ είναι σαν να κατανοείς επιτέλους τι αξίζει ν' αγαπηθεί και τι όχι."
Ketil Bjørnstad
Η ΛΕΣΧΗ ΤΩΝ ΝΕΩΝ ΠΙΑΝΙΣΤΩΝ
Ketil Bjørnstad
(εκδόσεις Πόλις)
Επιμέλεια: Kiriaki Chrysanidou
1/2/2014
[...] Πρέπει να βρω κάτι λυρικό, μαγικό, κάτι που να μπορώ να το ερμηνεύσω με χάρη και κομψότητα. Και πού θα μπορούσα να αναζητήσω ένα τέτοιο έργο; Στον Ντεμπυσί φυσικά. Άλλωστε, το είχα υποσχεθεί στη μητέρα. Ψάχνω όλα του τα έργα για πιάνο και σκοντάφτω στο χιλιοπαιγμένο, που πάντα όμως εντυπωσιάζει το κοινό και ξέρω πως μπορώ να το ερμηνεύσω τέλεια: το “Σεληνόφως” από τη Σουίτα Μπεργκαμάσκ, κακοποιημένο από τόσους και τόσους, έχει μια χαμηλόφωνη, υπνωτιστική διάθεση. [...]
Μπορεί να είναι ένα έργο κάπως τετριμμένο, δεν παύει όμως να είναι ένα κομψό τετριμμένο έργο. Άλλωστε αυτό το μικρό, ταπεινό κομμάτι για πιάνο είναι απείρως μελαγχολικό, όπως ακριβώς είμαι και εγώ αυτό το φθινόπωρο: ένας δυστυχισμένος δεκαεξάχρονος σε αυτοεξορία, αναγκασμένος να βρίσκεται στο περιθώριο, να θαυμάζει κρυφά μια κοπέλα για την οποία δε γνωρίζει σχεδόν τίποτα, να κρύβεται στο δάσος με τις σκλήθρες. Θέλω να παρουσιάσω ένα “Σεληνόφως” εύθραυστο, κρυστάλλινο και μοντέρνο. Θα επιδιώξω μια ερμηνεία τόσο ξεχωριστή και εσωστρεφή ώστε η σύγκριση με τον Ντίνου Λιπάτι – αυτόν τον πρόωρα χαμένο πιανίστα που έπαιζε τόσο διαφορετικά, συγκρατημένα, ανατριχιαστικά, αλλά έχοντας απόλυτο έλεγχο της κάθε νότας – να είναι αναπόφευκτη. Αυτό ακριβώς θα κάνω κι εγώ. [...]
Και αν αποτύχω; Μια λάθος νότα και καταστράφηκα. Γι' αυτό άλλωστε το “Σεληνόφως” είναι τόσο δύσκολο. Επειδή όλοι γνωρίζουν τη μελωδία του. Επειδή απλώς απαγορεύεται να κάνεις λάθος όταν παρουσιάζεις ένα τέτοιο κομμάτι. [...]
Αν αποτύχεις στον διαγωνισμό “ Νέοι δεξιοτέχνες του πιάνου”, είναι ελάχιστα πιθανό να ανοιχτεί μπροστά σου λαμπρή σταδιοδρομία σολίστα.
[...]
[...]
ΑΓΡΟΤΙΚΟΣ ΓΑΜΟΣ
" Peasant Wedding", Pieter Bruegel the Elder
Μουσείο Ιστορίας της Τέχνης, Βιέννη
Μουσείο Ιστορίας της Τέχνης, Βιέννη
Επιμέλεια: Elpida Nousa
9/9/2015
9 Σεπτεμβρίου, και το ημερολόγιο γράφει το όνομά του.
Ο Πίτερ Μπρίγκελ ο πρεσβύτερος ήταν φλαμανδός ζωγράφος, χαράκτης και σχεδιαστής, που πέθανε στις Βρυξέλλες σαν σήμερα το 1569.
Ήταν γνωστός για τα τοπία του και τις αγροτικές σκηνές, μα κυρίως ήταν ζωγράφος της αλληγορίας και της ηθογραφίας.
Οι συνθέσεις του είναι αφηγηματικές, εστιάζοντας στις λαϊκές παραδόσεις και τα έθιμα του τόπου.Συνθέσεις, που έχουν και την αξία της λαογραφικής καταγραφής της εποχής.
Πολλοί οι γνωστοί πίνακές του.
Για σήμερα επιλέγω να σας παρουσιάσω τον «Αγροτικό Γάμο» του, ένα εικαστικό με ιδιαίτερη λεπτομέρεια στις σκηνές, που απεικονίζει.
Στο κέντρο ένα μακρύ τραπέζι, που συγκεντρώνει περιμετρικά τους καλεσμένους.
Η νύφη στέκει κάτω από ένα χάρτινο στέμμα ενώ το γλέντι φαίνεται να έχει ξεκινήσει...
Και γλέντι χωρίς μουσική δεν γίνεται, φυσικά!
Οι οργανοπαίχτες στέκουν στη μέση του πλάνου, φυσούν τις γκάιντες, ενώ ένας άνδρας γεμίζει με άφθονο ποτό τις κανάτες.
Οπωσδήποτε, ένας γάμος της τότε εποχής απαιτεί και το προικοσύμφωνο!
Έτσι, απαραίτητη η παρουσία του συμβολαιογράφου να το συντάξει.
Είναι ο άντρας με το μαύρο μπερεδάκι, που βλέπουμε στην ξύλινη, σκαλιστή καρέκλα με την ψηλή πλάτη.
Παρόντα και τα σύμβολα γονιμότητας με τα δεμάτια στον τοίχο ή της αθανασίας και της αιώνιας αγάπης με το παγώνι, που ο Μπρίγκελ εμφανίζει το φτερό του, στο καπέλο του μικρού αγοριού, που γλείφει όλο ευχαρίστηση την πήλινη, βαθιά τσανάκα κι έτσι προφταίνει ν'αποτυπωθεί κι η αθωότητα...
Οι σερβιτόροι πηγαινοέρχονται με βιάση κι ο κόσμος, που παρακολουθεί το γάμο, πολύς!
Ανάμεσά τους και ο ίδιος ο ζωγράφος, με τη μαύρη επίσημη φορεσιά του και το σπαθί, στην άκρη του τραπεζιού, που συνομιλεί με τον ιερέα, που πιθανότατα πραγματοποίησε την τελετή.
.------
Ένα «χωριάτικο γάμο» περιγράφει με την ανεπανάληπτη πένα του και ο δικός μας Άγγελος Σικελιανός...
«Σταματημένα τ΄ άλογα, ας προσμένουν στην πλακόστρωτη απλωσιά,
π΄ όλη γεμίζει από το χτύπο του πετάλου, όπως πληθαίνει το συμπεθεριό
[...]
οι συμπεθέρες στολισμένες σε μετάξια και χρυσά,τινάζουνε απαλά τα γκέμια,
να κινήσουνε μαζί...
κ΄ είναι η γαλάζια μέρα, η Κυριακή
κι΄ από τα βάθη του χωριού της νιάς καμπάνας χύνεται η βοή,
κι΄ όλο έχει αδειάσει το χωριό, στο λιόχαρον αλώνι, ομπρός στην εκκλησιά!
Στημένη η νύφη, σε θρονί, που αστράφτει, χαμηλό,
μήτε δεξιά, ας κυττάει, μήτε ζερβά,
ενώ οι στολίστρες, πίσω από τους ώμους της, ορτές,
απ΄ την κορυφή του κεφαλιού της, τής χωρίζουνε στη μέση τα μαλλιά.
[...]
Στους άσπρους τοίχους τα πλεγμένα στάχυα λάμπουν καρφωτά...
[...]
Μα από τη νύφη, ασάλευτη, τριγύρα,
σκεπασμένη τώρα στ΄ αραχνόφαντο κεφαλοπάνι,
ας ξεχειλίζει η διάφανη σιγή, κι΄ ο απάρθενος ας ρεύει λογισμός.
[...]
Μα στο άτι απάνου , πό'ρχεται μπροστά ο γαμπρός,
την πλάση όλη χαίρετε προικιό!
Πίνει τον ήλιο το κορμί του, πίνει,
ως μια ζεστή ψιλή αμμουδιά, τον πάντα νέον αφρό!
ΠΗΓΕΣ: Σπουδαστήριο Νέου Ελληνισμού, «Μεγάλοι ζωγράφοι» εκδ.ΜΕΛΙΣΣΑ, Εικαστικά Βιβλίο ΟΕΔΒ, «The Music of Silence:John Tavener», Brian Keeble
Το συγκεκριμένο ποίημα του Σικελιανού «Χωριάτικος Γάμος» εμπνέει τον άγγλο συνθέτη σερ Τζων Τάβενερ, που σε συνδυασμό με το Χορό του Ησαΐα από τη γαμήλια τελετή του ορθόδοξου γάμου δίνει μια σειρά από μουσικές και λεκτικές εικόνες, που περιγράφουν έναν γάμο σε Ελληνικό χωριό.
Ο χαρακτήρας του χορωδιακού έργου γαλήνιος, νηφάλιος και κατανυκτικός, όπως απαιτεί το ιερό Μυστήριο με τον ιδιαίτερα βαθύ συμβολισμό.
Μουσική, που συντελεί και επιτείνει την αίσθηση του ιερού Μυστηρίου της αγάπης και της ένωσης δύο ανθρώπων "...εις σάρκα μίαν" και όχι ένα κοσμικό γεγονός...
Ένα έργο, που αφιέρωσε στη γυναίκα του, Μαριάννα.
Τρίτη 29 Μαρτίου 2016
THEODOSSIOU PANAGIOTIS
Έργα:
Καθολική Εκκλησία Ψυχικού, 6 Μαΐου 2015
"Freedom - Ecstasy". Ένα ακόμη μέρος από τη συλλογή
"Home Piano Sessions", Improvisations .
Το κείμενο προέρχεται από την περίφημη "Διάλεξη για το Τίποτε"
("Lecture on Nothing") του John Cage, που δόθηκε στο "Artists' Club"
της Νέας Υόρκης το 1949.
"Home Piano Sessions", Improvisations .
Το κείμενο προέρχεται από την περίφημη "Διάλεξη για το Τίποτε"
("Lecture on Nothing") του John Cage, που δόθηκε στο "Artists' Club"
της Νέας Υόρκης το 1949.
Η «ΜΟΥΣΙΚΗ ΓΕΩΓΡΑΦΙΑ» ΠΗΓΑΙΝΕΙ ΣΤΗ ΡΩΣΙΑ - Σκέψεις πριν από μία συναυλία (του Παν. Θεοδοσίου) -...
ΑΠΟ TAR.GR
ΑΠΟ TAR.GR
Sir JOHN TAVENER - «Η Εικόνα της Δύσης στο φως της Ορθοδοξίας» (Μια συζήτηση του 1995 με τον Παναγιώτη Θεοδοσίου
TAR - Μουσικό διαδικτυακό περιοδικό με αφορμή την κιθάρα. Μουσική αρθρογραφία, εκπαιδευτικό υλικό, συζητήσεις
ΑΠΟ TAR.GR
ZANNAS SAVVAS
ΖΑΝΝΑΣ ΣΑΒΒΑΣ
Γεννήθηκε το Δεκέμβριο του 1952 στην Ξάνθη, αλλά έζησε στη Θεσσαλονίκη.
Σπούδασε ανώτερα θεωρητικά στο Κρατικό Ωδείο Θεσσαλονίκης. Συνέχισε τις σπουδές του στην Ανωτάτη Μουσική Ακαδημία του Μονάχου (1972-1976), αποφοιτώντας με άριστα από την τάξη κρουστών και τυμπάνων του Χανς Χαιλτσλ. Ως σολίστ κρουστών έχει συμπράξει με την Κρατική Ορχήστρα Αθηνών, την Εθνική Συμφωνική Ορχήστρα της ΕΡΤ και την Καμεράτα-Ορχήστρα των Φίλων της Μουσικής. Έχει ερμηνεύσει έργα Ελλήνων και ξένων συνθετών στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Από το 1976 είναι μέλος της Συμφωνικής Ορχήστρας της ΕΡΤ. Ήταν καθηγητής κρουστών στο Εθνικό Ωδείο Αθηνών και στο Δημοτικό Ωδείο Καλαμάτας όπου και οργάνωσε τη Μαθητική Ορχήστρα του Ωδείου. Διετέλεσε μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της Ένωσης Ελλήνων Μουσουργών (ΕΕΜ) και εκπρόσωπος της ΕΕΜ στην καλλιτεχνική επιτροπή της ορχήστρας δωματίου «Οι Σολίστ της Πάτρας».
Άρχισε να συνθέτει από το 1969.
Έργα του έχουν παιχτεί από την Κρατική Ορχήστρα Αθηνών, την Κρατική Ορχήστρα Θεσσαλονίκης, την Εθνική Συμφωνική Ορχήστρα της ΕΡΤ, από σύνολα μουσικής δωματίου και γνωστούς Έλληνες σολίστες. Το συμφωνικό του έργο Αναδρομές παίχτηκε σε παγκόσμια πρώτη το 1987, από τη Φιλαρμονική Ορχήστρα της Μόσχας στην Αίθουσα Τσαϊκόφσκι στη Μόσχα, υπό τη διεύθυνση του Αλέξανδρου Συμεωνίδη. Το 1995 και το 1996 οι Σολίστ της Πάτρας παρουσίασαν δύο έργα του σε πρώτη παγκόσμια εκτέλεση.
Το 1990, μετά από παραγγελία του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών, έγραψε τη μουσική πάνω στο έργο του βωβού κινηματογράφου Το σπασμένο κρίνο του Ντ. Γρίφφιθ, ενώ το 1993, έπειτα από παραγγελία της Κρατικής Ορχήστρας Αθηνών, το συμφωνικό έργο Κάλαντα που παρουσιάστηκε στις συναυλίες για τα εγκαίνια του εκκλησιαστικού οργάνου του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών (23 και 27. 12. 1993).
Τον Απρίλιο 1994 η Εθνική Συμφωνική Ορχήστρας της ΕΡΤ, υπό τον Άλκη Μπαλτά και με σολίστα τον Δημ. Μαρινάκη, παρουσίασε το Κοντσέρτο του για κρουστά και ορχήστρα στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών. Επίσης, το 1994 συμμετείχε με έργο του, παραγγελία του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών, στην τελετή έναρξης για τον εορτασμό των 100 χρόνων κινηματογράφου. Το Κοντσέρτο του για πιάνο και ορχήστρα, που γράφτηκε το 1993 κατά παραγγελία του Συλλόγου Οι Φίλοι της Μουσικής, παρουσιάστηκε στις 5. 11. 1996 στο Ευρωπαϊκό Φεστιβάλ Συμφωνικής Ορχήστρας, στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, από την Κρατική Συμφωνική Ορχήστρα Τσαϊκόφσκι της Μόσχας, με σολίστα την Ελισάβετ Κουναλάκη, υπό τη διεύθυνση τον Βλαντίμιρ Φεντοσέιεφ.
Τον Απρίλιο (19-4-2007) η Εθνική Συμφωνική Ορχήστρα ΕΡΤ, υπο τον Βλαδίμηρο Συμεωνίδη και Βιολί την Στέλλα Τσάνη, παρουσιάστηκε στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, το Κοντσέρτο για Βιολί Νο. 1 και Ορχήστρα Εγχόρδων, παραγγελία του εκδοτικού οίκου "Παπαγρηγορίου Νάκας" και είναι αφιερωμένο στη βιολονίστρια Έλλη Παπαγρηγορίου.
Έργα του έχουν παιχτεί στην Ελλάδα, Βουλγαρία, Ρωσία, Γερμανία, Γαλλία, Αμερική, Καναδά κλπ. Ένα ιδιαίτερο σημαντικό κομμάτι της δουλειάς του περιλαμβάνει 40 έργα μουσικής δωματίου (11 κουαρτέτα εγχόρδων, τρίο, κουιντέτα, σεπτέτα, νονέτα κ.ά.).
Το 5ο κουαρτέτο εγχόρδων έχει βραβευτεί στο διαγωνισμό σύνθεσης Γ. Α. Παπαϊωάννου στην Αθήνα. Άλλα έργα του είναι η Ραψωδία για κλαρινέτο και ορχήστρα εγχόρδων, το Κοντσέρτο για βιολί No. 1 και ορχήστρα εγχόρδων, η Σουίτα για 2 κιθάρες και ορχήστρα εγχόρδων, η Σουίτα για 3 κιθάρες και ορχήστρα εγχόρδων, το Κοντσέρτο για ορχήστρα, η Συμφωνία αρ.1 και 2, το Συμφωνικό έργο (Μεταμορφώσεις), Κοντσέρτο για Κόρνο και Ορχήστρα Εγχόρδων, Κοντσέρτο για Φαγκότο και Ορχήστρα Εγχόρδων, Κοντσέρτο για Όμποε και Ορχήστρα Εγχόρδων, Κοντσέρτο για Φλάουτο και Ορχήστρα Εγχόρδων, Κοντσέρτο για Κλαρινέτο και Ορχήστρα Εγχόρδων, Κοντσέρτο για Τρομπέτα και Ορχήστρα Εγχόρδων, Κοντσέρτο για Τρομπόνι και Ορχήστρα Εγχόρδων, Κοντσέρτο για Τούμπα 1 και 2 και Ορχήστρα Εγχόρδων, Κοντσέρτο για Τύμπανα και Ορχήστρα Εγχόρδων, Κοντσέρτα για βιολί αρ. 2,3,4 και 5 και Ορχήστρα Εγχόρδων, Κοντσέρτα για Βιόλα αρ.1 και 2 και Ορχήστρα Εγχόρδων, Κοντσέρτο για Κοντραμπάσσο 1 και 2 και Ορχήστρα Εγχόρδων, Κοντσέρτα για Πιάνο 1 και 2 και Ορχήστρα Εγχόρδων, Κοντσέρτα για Βιολοντσέλο 1 και 2 και Ορχήστρα Εγχόρδων, Κοντσέρτο για Βιόλα και Βιολί για έναν σολίστα και Ορχήστρα Εγχόρδων, Κοντσέρτο για Αγγλικό Κόρνο και Ορχήστρα Εγχόρδων, καθώς και κομμάτια για σόλο πιάνο, βιολί, κιθάρα, φλάουτο, όμποε κ.ά. Τα έργα του εκδίδονται από τον εκδοτικό οίκο «Παπαγρηγορίου-Νάκας».
Nikolaos Katsoulis http://listofcomposers.blogspot.gr/.../zannas-savvas-1952...
Dictionary of Composers: Zannas, Savvas (1952-)
LISTOFCOMPOSERS.BLOGSPOT.COM
Συνθέσεις:
Τετάρτη 23 Μαρτίου 2016
DIMAKIS CHRISTOS
Χρήστος Ευστρ. Δημάκης
Έκανε σπουδές μουσικής στο Ελληνικό Ωδείο Σερρών, στο Εθνικό Ωδείο Αθηνών, στο Κεντρικό ωδείο Θεσσαλονίκης, το Θερμαϊκό ωδείο, το Ηπειρωτικό ωδείο (Ίδρυμα Τσακάλωφ) και στο Αμβούργο. Έχει πτυχία αρμονίας, αντίστιξης, φούγκας, πιάνου, ενοργάνωσης και ενορχήστρωσης πνευστών, ωδικής και δίπλωμα σύνθεσης με Άριστα.
Κοντσέρτα
Έχει δώσει κοντσέρτα στις Σέρρες (1980-1994) με έργα δικά του και άλλων μουσικών, στην Αυστρία (Gratz, 1994) για πιάνο, στη Γερμανία (Μόναχο) με έργα για τσέλο και πιάνο. Η Deusche Welle παρουσίασε (σε παγκόσμια μετάδοση) μέρος του συμφωνικού του έργου. Στην Ιταλία δίνει 10 κοντσέρτα στο Δήμο της Βενετίας το 2000 και 2002 με έργα δικά του και των αθάνατων συνθετών Vivaldi – Corelli.
Η Σουηδική Ακαδημία μουσικής στο Gotenborg τιμά το συνθετικό του έργο και καταχωρεί τα έργα του στην επίσημη μουσική της βιβλιοθήκη.
Στην Αθήνα συνεργάζεται με τη Συμφωνική ορχήστρα της ΕΡΤ. Το Γ’ πρόγραμμα παρουσίασε έργα του για συμφωνική ορχήστρα σε απ’ευθείας παγκόσμια μετάδοση και την επόμενη χρονιά ηχογραφείται στο Γ’ πρόγραμμα της ΕΡΑ, το συμφωνικό του σκίτσο Νόστιμον Ημαρ, έργο που ενώνει τους απανταχού πρόσφυγες όλου του κόσμου.
Έχει δώσει συναυλίες σε Έδεσσα, Κατερίνη, Καβάλα, Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Λάρισα, Βόλο και Ιωάννινα. Ο δήμος Σερρών και η Δημοτική επιχείρηση τον τιμά με Δίπλωμα για τη Συμφωνία του αρ.1 στις Σέρρες (1997).
Συνεργάζεται με την Συμφωνική ορχήστρα της Ηπείρου γράφοντας μουσική (όπερα).
2911/2009 ΣΟΦΙΑ (ΒΟΥΛΓΑΡΙΑ) με διευθυνση του Svilen Simeonov, παρουσιαζει το εργο του η συμφωνικη ορχηστρα της Σοφιας,το 2011 τον Απριλιο,Μαιο 2014,στην Αθηνα στον Παρνασσό παρουσιαζει τα εργα του για πιανο και cello.
Έχει γράψει μουσική για τα ΔΗΠΕΘΕ Σερρών και Καβάλας, για θεατρικές παραστάσεις του δήμου Ζωγράφου, τη «Φρουτοπία» του Ευγένιου Τριβιζά, τη θεατρική σκηνή της Μητρόπολης της Κατερίνης («άγιος Φώτιος») και το θέατρο Ράχης. Έχει λάβει μέρος στο Φεστιβάλ Ολύμπου γράφοντας μουσική για τον Προμηθέα Δεσμώτη του Αισχύλου.
Έχει συνεργασθεί με αρκετές θεατρικές ομάδες και συγγραφείς όπως: «Οδυσεβάχ», Ξεν. Καλογεροπούλου – Λευτέρη Παπαδόπουλο. Στο δήμο Ζωγράφου παίρνει α’ βραβείο μουσικής θεάτρου για τη μουσική του έργου «Ο Γολγοθάς Μιας Μοναχής Και Ανύπαντρης Μητέρας». Στη Θεσσαλονίκη το 1989 από το δήμο Καλαμαριάς παίρνει α’ βραβείο για ένα κύκλο 6 παιδικών τραγουδιών.
Το έργο του παρουσίασε η ΕΤ3, η ΝΕΤ, η ΕΤ1 με συνεντεύξεις και συμμετοχές σε υπεύθυνα δημοσιογραφικά τραπέζια. Αθηναϊκά περιοδικά και μουσικολόγοι παρουσίασαν και πρόβαλαν το έργο του.
Τα έργα του ακούγονται από το Γ’ πρόγραμμα της ΕΡΤ.
Κατόπιν πρόσκλησης από το τμήμα Μουσικολογίας του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου, το έργο του παρουσιάστηκε δύο φορές στους φοιτητές το 2004..2006
Είναι μέλος της Ένωσης Ελλήνων Μουσουργών και εργάζεται ως καθηγητής μουσικής, πιάνου, ανώτερων θεωρητικών και σύνθεσης σε δημόσια σχολεία και ωδεία. Έχει παραδώσει σεμινάρια σύνθεσης στο Ηπειρωτικό Ωδείο (Ίδρυμα Τσακάλωφ).
Έχει γράψει 4 βιβλία μουσικής που βρίσκονται στις βιβλιοθήκες πολλών μουσικών
Σχολων,ιδρυματων και πανεπιστημιων
http://listofcomposers.blogspot.gr/.../dimakis-efs...
Συνθέσεις:
Τρίτη 22 Μαρτίου 2016
DELIGIANNOPOULOS SPIROS
Συνθέσεις:
Ένα τραγούδι μου, σε στίχους Άγγελου Τετράδη και ερμηνεία Βασίλη Αγροκώστα.
Συνοδεύω στο πιάνο. Ζωντανή ηχογράφηση στο An Art Artistry, Πλάκα, 22/11/14.
Συνοδεύω στο πιάνο. Ζωντανή ηχογράφηση στο An Art Artistry, Πλάκα, 22/11/14.
Απο τη συναυλία μου στο An Art Artistry
Ενα απο τα κομμάτια που συνέθεσα για την "Αυλή των Θαυμάτων" του Ιάκωβου Καμπανέλλη" όπως ανεβαίνει το Μάρτη του 2015 στη Ζάκυνθο, από τον πολιτιστικό σύλλογο Ερωτόκριτος.
Εργο για βιντεο και υπολογιστή.
Η καινούργια μου δουλειά για κινηματογράφο είναι πλέον διαθέσιμη στο youtube. Αυτή τη φορά έγραψα μουσική για την ταινία Dance Macabre σε σκηνοθεσία Dudley Murphy.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)