Επιλογή έργων
από μέλη της ομάδας
"Ακούτε Κλασική Μουσική; Εγώ ακούω."
2/4/2015
Christos Sipsis
Christos Sipsis
Nikolaos Ahtaris
Nikolaos Ahtaris
De Profundis Ya
Ary Scheffer, Francesca da Rimini en Paolo Malatesta. Δεξιά ο Δάντης και ο Βιργίλιος,
Hamburger Kunsthalle
Ο
Rachmaninoff έγραψε την όπερα "Francesca da Rimini" το1904,
αποτελείται από πρόλογο, δύο σκηνές και επίλογο και το λιμπρέτο είναι
του Modest Ilyich Tchaikovsky (νεώτερος αδερφός του συνθέτη) και είναι βασισμένο στο 5ο τραγούδι της Κόλασης από την «Θεία Κωμωδία» του Δάντη.
Η πρεμιέρα του έργου δόθηκε στις 24 Ιανουαρίου 1906, στο Bolshoi Theatre στη Μόσχα, με τον ίδιο στο πόντιουμ.
Η Francesca da Rimini ήταν υπαρκτό πρόσωπο, έζησε την εποχή του Δάντη και η ιστορία της είναι αληθινή. Ο γάμος της με τον Giovanni Malatesta, γιού του λόρδου του Ρίμινι, Malatesta da Verucchio έγινε για πολιτικούς λόγους, για να σταματήσουν οι εχθροπραξίες μεταξύ των δύο οικογενειών. Όμως η Francesca ερωτεύτηκε τον μικρότερο αδερφό του άνδρα της, Paolo, που και ο ίδιος ήταν παντρεμένος. Διατήρησαν ερωτικές σχέσεις για περίπου 10 χρόνια μέχρι που ο Giovanni τους τσακώνει και τους σκοτώνει.
Ο Δάντης την απαθανατίζει στην κόλαση, στο 5ο άσμα της Θείας Κωμωδίας.
Ο Δάντης μαζί με το φάντασμα του Βιργίλιου συναντούν τους δύο εραστές στον δεύτερο κύκλο της κόλασης, πού προορίζεται για τους μοιχούς και τους λάγνους. Το ζευγάρι είναι παγιδευμένο σε έναν αιώνιο ανεμοστρόβιλο. Ο Δάντης μιλά μαζί της και αυτή του εξηγεί τα δεινά της. Ο Δάντης από τη συγκίνησή του λυποθυμά....
Η πρεμιέρα του έργου δόθηκε στις 24 Ιανουαρίου 1906, στο Bolshoi Theatre στη Μόσχα, με τον ίδιο στο πόντιουμ.
Η Francesca da Rimini ήταν υπαρκτό πρόσωπο, έζησε την εποχή του Δάντη και η ιστορία της είναι αληθινή. Ο γάμος της με τον Giovanni Malatesta, γιού του λόρδου του Ρίμινι, Malatesta da Verucchio έγινε για πολιτικούς λόγους, για να σταματήσουν οι εχθροπραξίες μεταξύ των δύο οικογενειών. Όμως η Francesca ερωτεύτηκε τον μικρότερο αδερφό του άνδρα της, Paolo, που και ο ίδιος ήταν παντρεμένος. Διατήρησαν ερωτικές σχέσεις για περίπου 10 χρόνια μέχρι που ο Giovanni τους τσακώνει και τους σκοτώνει.
Ο Δάντης την απαθανατίζει στην κόλαση, στο 5ο άσμα της Θείας Κωμωδίας.
Ο Δάντης μαζί με το φάντασμα του Βιργίλιου συναντούν τους δύο εραστές στον δεύτερο κύκλο της κόλασης, πού προορίζεται για τους μοιχούς και τους λάγνους. Το ζευγάρι είναι παγιδευμένο σε έναν αιώνιο ανεμοστρόβιλο. Ο Δάντης μιλά μαζί της και αυτή του εξηγεί τα δεινά της. Ο Δάντης από τη συγκίνησή του λυποθυμά....
Myrto Zacharopoulou
Σαν σήμερα 1 Απριλίου του 1873 γεννήθηκε ένας από τους μεγαλύτερους πιανίστες της γενιάς του και ένας μεγάλος Ρώσος συνθέτης της υστερο-ρομαντικής περιόδου.
Πέθανε τον Μάρτιο του 1943 στη Καλιφόρνια τέσσερις μέρες μετά τα εβδομηκοστά γενέθλια του.
Ποιός από εμάς αγαπημένοι φίλοι της ομάδας δεν έχει συγκινηθεί στο άκουσμα του δεύτερου κονσέρτου του με το τόσο μελαγχολικό ύφος και την ιδιαίτερη εκφραστικότητα;
Και το κατά πόσον έμεινε πιστός στο τρόπο της μουσικής του γραφής,φαίνεται από τα λεγόμενα του στην τελευταία συνέντευξη που έδωσε:
«Η αδιάκοπη μου θέληση να συνθέσω μουσική είναι μια εσωτερική παρότρυνση του να εκφράσω μουσικά τα συναισθήματά μου, όπως η ομιλία για να προφέρω τις σκέψεις μου. Αυτή πρέπει να είναι και η λειτουργική σημασία της σύνθεσης στην ζωή κάθε συνθέτη. Κάθε άλλη, είναι δευτερευούσης σημασίας. Δε συμπαθώ τους συνθέτες που γράφουν με βάση προκαθορισμένες θεωρίες ή υιοθετούν ένα στυλ, μόνο και μόνο επειδή είναι στη μόδα. Οι μεγάλες σελίδες της μουσικής ποτέ δε γράφτηκαν με αυτό τον τρόπο και τολμώ να πω πως ούτε πρόκειται. Η μουσική οφείλει –σε τελική ανάλυση- να είναι η έκφραση της προσωπικότητας του συνθέτη, οφείλει να αντικατοπτρίζει τη χώρα γέννησής του, αγαπημένα συναισθήματα, τη θρησκεία του, τη γλώσσα του, τα βιβλία και τις εικόνες που αγάπησε και τον επηρέασαν, οφείλει να είναι το σύνολο των εμπειριών του. Μελετήστε τα αριστουργήματα των μεγάλων συνθετών και θα βρείτε κάθε πτυχή της προσωπικότητας και του περιβάλλοντός τους στη μουσική τους. Ο χρόνος μπορεί να αλλάξει τις τεχνικές που χρησιμοποιούνται στη μουσική, δε θα αλλάξει όμως ποτέ την αποστολή της...»http://en.wikipedia.org/wiki/Sergei_Rachmaninoff
Ιωάννα Στεργιάτου
Myrto Zacharopoulou
Ελεγειακό τρίο -για πιάνο βιολί και βιολεντσέλο,αφιερωμένο στο δάσκαλο του και φίλο του Τσαϊκόφσκι.
Alfa Centauri
Ιωάννα Στεργιάτου
Tanja Pavlovic
Tanja Pavlovic
De Profundis Ya
Από
την έκδοση του ποιήματος “The Bells” του Poe περίπου το 1881, με
υπέροχα χαρακτικά, από τις εκδόσεις Philadelphia: Porter & Coates.
«The Bells”, Συμφωνία για ορχήστρα και χορωδία, γράφτηκε το 1913 και είναι βασισμένη στο ομότιτλο ποίημα του Edgar Allan Poe, σε πολύ ελεύθερη μετάφραση στα ρωσικά από τον ποιητή Konstantin Balmont. Η παραδοσιακή μελωδία Dies Irae χρησιμοποιείται τακτικά σε όλη τη σύνθεση. Το έργο θεωρείται ότι είναι το κοσμικό χορωδιακό αριστούργημά του.
Ι. Hear the sledges with the bells-
Silver bells!
What a world of merriment their melody foretells!
How they tinkle, tinkle, tinkle,
In the icy air of night!
While the stars that oversprinkle
All the heavens, seem to twinkle
With a crystalline delight;
Keeping time, time, time,
In a sort of Runic rhyme,
To the tintinnabulation that so musically wells
From the bells, bells, bells, bells,
Bells, bells, bells-
From the jingling and the tinkling of the bells.
Kostas Bernidakis
Natalia Michailidou
Dafni Asteriou
Dafni Asteriou
Stefanos Apostolidis
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου