Ο ΑΣΩΤΟΣ ΥΙΟΣ

Rembrandt and Saskia (his wife) in the Scene of the Prodigal Son. "The Prodigal Son in the Tavern"
Gemäldegalerie Alte Meister

Επιμέλεια: De Profundis Ya

12/2/2015

"THE PRODIGAL SON" (Ο άσωτος Υιός), στη μουσική και ζωγραφική

Απόσπασμα από το ορατόριο ο άσωτος υιός του Arthur Sullivan, 1869

 Rembrandt, The Return of the Prodigal Son, 1662–1669 (Hermitage Museum, St Petersburg)

Ο άσωτος υιός, όπερα και μπαλέτο του Hugo Alfvén, 1957.
Σουίτα

The Return of the Prodigal Son (1773) by Pompeo Batoni. Kunsthistorisches Museum

CLAUDE DEBUSSY

Ο Άσωτος Υιός του Debussy είναι μια καντάτα με λιμπρέτο του Édouard Guinand. Η πρεμιέρα της δόθηκε στις 27 Ιουλίου 1884 στο Παρίσι, στα πλαίσια του διαγωνισμού για την καλύτερη σύνθεση για το Prix de Rome. Το βραβείο κέρδισε ο Debussy με 22 από 28 ψήφους και έτσι πήρε την υποτροφία για την Ακαδημία Καλών Τεχνών, η οποία περιελάμβανε 4 χρόνια παραμονής στη Villa Medici της Γαλλικής Ακαδημίας στη Ρώμη, για να συνεχίσει τις σπουδές του.

 

 Lia: Jessye Norman, soprano, Azaël: José Carreras, tenore
Siméon: Dietrich Fischer-Dieskau, baritono
Stuttgart Radio Symphony. Direttore: Gary Bertini,1981

PROKOFIEV

The Prodigal Son, Ο Άσωτος Υιός: Σκηνική μουσική του Prokofiev (1928–29) για τα Ballets Russes του Diaghilev, με χορογραφία του George Balanchine. Το λιμπρέτο είναι του Boris Kochno, βασισμένο στην γνωστή παραβολή από το κατά Λουκάν Ευαγγέλιο, με έμφαση στο θέμα της αμαρτίας και βέβαια με το γνωστό τέλος της λύτρωσης, που είναι η επιστροφή του υιού στην πατρική εστία.
Έγραφε η Susan Au στο περιοδικό Ballet and Modern Dance: "Προσαρμοσμένο το λιμπρέτο στην βιβλική ιστορία, ανοίγει με την επαναστατημένη αναχώρηση του γιού από το σπίτι, την αποπλάνησή του από την όμορφη αλλά προδοτική, ελκυστική Σειρήνα, της οποίας οι οπαδοί τον "ληστεύουν". Ταλαιπωρημένος και μετανοιωμένος, επιστρέφει στο σπίτι του για να συγχωρεθεί από τον πατέρα του."
Η πρεμιέρα δόθηκε την Τρίτη, 21 Μαΐου 1929 στο Théâtre Sarah Bernhardt, στο Παρίσι, με τον Prokofiev στο πόντιουμ. Ο συνθέτης, που οραματίστηκε την Σειρήνα σεμνή και σοβαρή, αναστατώθηκε τόσο από την χορογραφία του Balanchine που αρνήθηκε να του πληρώσει τα δικαιώματά του για τη χορογραφία.

 Anton Dolin in The Prodigal Son, Ballets Russes, Australian Tour, 1939.

Felia Doubrovska and Serge Lifar - 1929, από τη συλλογή του λιμπρετιστα Kochno.
Gallica - Bibliothèque Nationale de France

 Mikhail Baryshnikov, City Ballet, 1979
Τα πρόσωπα: The Prodigal Son-The Siren-The Father
The Servants-The Sisters

The Return of the Prodigal Son (Leonello Spada, Louvre, Paris)

Return of the Prodigal Son, Guercino, 1619
oil on canvas, 107 x 143.5 cm
Kunsthistorisches Museum, Gemäldegalerie

BENJAMIN BRITTEN

Με βάση την παραβολή του Άσωτου Υιού, ο Benjamin Britten έγραψε μια όπερα με λιμπρέτο του William Plomer και την αφιέρωσε στον D.Shostakovich. Αυτή είναι η τρίτη παραβολή που μελοποίησε ο συνθέτης, και, όπως στις άλλες παραβολές, τα μουσικά όργανα που χρησιμοποίησε ήταν περιορισμένα σε αριθμό. Η πρεμιέρα της δόθηκε στις 10 Ιουνίου 1968, στην Orford Church, στο Suffolk.  

Τα πρόσωπα του έργου: Tempter/Abbot-The Father-The Younger Son-The Elder Son
Young Servants and Distant Voices-Chorus: Servants, Parasites,and Beggars

MURILLO, Bartolomé Esteban
Return of the Prodigal Son, 1667-70
Oil on canvas, 236 x 262 cm
National Gallery of Art, Washington