ΙΟΥΔΙΘ

G. Klimt, Judith and the Head of Holofernes, oil on canvas
Österreichische Galerie Belvedere, Vienna

Επιμέλεια: De Profundis Ya

25/10/2014

ΒΙΒΛΟΣ, ΙΟΥΔΙΘ: 13,2 - 13,9 ὑπελείφθη δὲ Ἰουδὶθ μόνη ἐν τῇ σκηνῇ, καὶ Ὀλοφέρνης προπεπτωκὼς ἐπὶ τὴν κλίνην αὐτοῦ· ἦν γὰρ περικεχυμένος αὐτῷ ὁ οἶνος.
Εμεινε δε μόνη Ιουδίθ εις την σκηνήν, ο δε Ολοφέρνης είχεν εξαπλωθή εις την κλίνην του, διότι ήτο κατάβρεκτος από τον πολύν οίνον.

Οταν όλοι έφυγαν από εμπρός της, και στον κοιτώνα του Ολοφέρνου δεν έμεινε κανείς ούτε μικρός ούτε μεγάλος. Εσηκώθη η Ιουδίθ, επλησίασε την κλίνην του Ολοφέρνου, είπε από μέσα της προς τον Θεόν· “επίβλεψον, Κυριε, κατά την ώραν αυτήν εις τα έργα των χειρών μου προς δόξαν της Ιερουσαλήμ·
διότι τώρα είναι καιρός να αναλάβης υπό την προστασίαν σου και να σώσης την κληρονομίαν σου, βοηθών εμέ να εκτελέσω το έργον μου, δια να συντρίψω τους εχθρούς, οι οποίοι έχουν επιτεθή εναντίον μας”.
Η Ιουδίθ επλησίασεν στον στύλον της κλίνης, ο οποίος υψώνετο υπεράνω από την κεφαλήν του Ολοφέρνου, επήρε από εκεί το ξίφος του,
επλησίασε την κλίνην του και άρπαξε με τα χέρια την κόμην της κεφαλής του και είπε· “Θεέ του Ισραήλ, ενίσχυσέ με κατά την ημέραν αυτήν”.
Επειτα δε εκτύπησε τον τράχηλον του Ολοφέρνου δυό φορές με όλην της την δύναμιν και απέκοψε από αυτόν την κεφαλήν του.
Εκύλισε τα πτώμα από την κλίνην κάτω και αφήρεσε την κουνουπιέραν από τους στύλους της. Επειτα δε από ολίγον εβγήκε από την σκηνήν, και παρέδωκε εις την δούλην της την κεφαλήν του Ολοφέρνου.
πηγή: http://users.sch.gr/…/Palaia_…/Ioudith/Ioudith_kef.12-13.htm

Η Ιουδίθ είναι ένα από τα βιβλία του κανόνα της Παλαιάς Διαθήκης που αποδέχονται η Ορθόδοξη και η Ρωμαιοκαθολική εκκλησία, εξαιρείται όμως από τον κανόνα των εκκλησιών της Μεταρρύθμισης. Στον ελληνικό κανόνα εντάσσεται στη συλλογή των Ιστορικών Βιβλίων. wiki

 Klimt, Judith II

Η ιστορία
Έξω από την Βαιτυλούα, στην πόλη όπου ζει η Ιουδήθ, στρατοπεδεύει ο Ολοφέρνης (βαβυλώνιος στρατηγός του Ναβουχοδονόσορα) με χιλιάδες πολεμιστές και ιππείς, και την πολιορκεί. Η Ιουδήθ, μια πανέμορφη και τολμηρή χήρα, δεν συμφωνεί με τους ισραηλίτες που εναποθέτουν τις ελπίδες τους σε θαύμα του Κυρίου και παίρνει τα ηνία στα χέρια της. Καταφέρνει και πηγαίνει στο στρατόπεδο του Ολοφέρνη, τον σαγηνεύει και στο τέλος τον αποκεφαλίζει. Οι Ασσύριοι πανικοβάλλονται και τρέπονται σε φυγή.
Η βιβλική αυτή ιστορία της Ιουδίθ που σαγηνεύει, και στη συνέχεια αποκεφαλίζει τον εισβολέα Ασσύριο Ολοφέρνη, ενέπνευσε πολλούς ζωγράφους και πάνω από 30 συνθέτες.

 Lucas Cranach, Judith with the Head of Holofernes MET Museum

 Caravaggio, Judith Beheading Holofernes
Galleria Nazionale d'Arte antica, at Palazzo Barberini, Rome

Michelangelo, Judith and Holofernes, Sistine Chapel, λεπτομέρεια

VIVALDI: 

Η ακριβής ημερομηνία της σύνθεσης του Vivaldi "Juditha triumphans" δεν είναι ακριβώς γνωστή. Το λιμπρέτο είναι του Iacopo Cassetti και είναι βασισμένο στη βιβλική ιστορία της Ιουδίθ.
Το έργο αυτό είναι μια αλληγορία της νίκης των χριστιανών Ενετών κατά των Τούρκων πολιορκητών τον Αύγουστο του 1716 στην Κέρκυρα. Το έργο αυτό ανατέθηκε στον Βιβάλντι για να γιορταστεί αυτή η νίκη.  

ALESSANDRO SCARLATTI: 

Το 1693 το έργο του A. Scarlatti χαρακτηρίστηκε σαν ορατόριο, με αποτέλεσμα να γίνει λιγότερο γνωστό στο κοινό από ότι οι όπερες του τέλους του 17ου αιώνα. Ορατόριο είναι μόνο κατ΄όνομα. Είναι ένα δράμα, η ιστορία αναπτύσσεται με γρήγορους ρυθμούς και δεν υπάρχει χορωδία που να σχολιάζει τη ζοφερή πράξη. Είναι ένα πανέμορφο έργο!

W.A. MOZART: 

 Ο Μότσαρτ συνέθεσε το έργο “Betulia liberata” το 1771 όταν ήταν μόλις 15 χρονών, με λιμπρέτο του Metastasio, βασισμένο στην ιστορία της Ιουδίθ και του Ολοφέρνη. Ήταν παραγγελία του Giuseppe Ximenes, πρίγκηπα της Αραγωνίας. Είναι το μοναδικό ορατόριο που έγραψε, αλλά δεν παίχτηκε ποτέ κατά τη διάρκεια της ζωής του.

 Peter Schreier (Ozia), tenor; Anna Schwarz (Giuditta), alto; Ileana Cotrubas (Amital), soprano; Walter Berry (Achior), bass; Gabriele Fuchs (Cabri), soprano; Salzburger Kammerchor; Mozarteum Orchester, conducted by Leopold Hager.