Τ.Σ. ΕΛΙΟΤ - ΠΡΕΛΟΥΔΙΑ

Τ.Σ. ΕΛΙΟΤ

Επιμέλεια: De Profundis Ya
11/11/2015


T.S. ELIOT, PRELUDES

Ι
Κατακαθίζει το απόγευμα του χειμώνα
Με μυρωδιές από μπριζόλες στα δρομάκια.
Έξι η ώρα.
Ημέρες καπνισμένες, αποκαΐδια,
Και τώρα μια νευρική μπόρα τυλίγει
Στα πόδια σου τα βρωμερά σκουπίδια
Από μαραμένα φύλλα κι εφημερίδες
Από άδεια οικόπεδα·
Καπέλα καπνοδόχων και παραθυρόφυλλα
Σπασμένα δέρνονται απ΄τη θύελλα,
Και στη γωνιά του δρόμου έρημο
Το άλογο μιάς άμαξας χτυπάει
Τα πόδια του και ρουθουνίζει.

Και τότε οι λάμπες ανάβουν.

ΙΙ
Με μυρωδιές μπίρας ξεθυμασμένης
Έρχεται στη συνείδηση το πρωινό
Από το δρόμο με τα ποδοπατημένα
Πριονίδια και μ΄όλα αυτά τα λασπωμένα
Πόδια του που βιάζονται να φτάσουν
Στα καφενεία της αυτής.
Καθώς ο χρόνος ξαναφέρνει
Κι άλλες μασκαράτες, στοχάζεται κανείς
Όλα τα χέρια που σηκώνουν σκιερούς λεκέδες
Μέσα σε χίλιες επιπλωμένες κάμαρες.

 ΙΙΙ
Τίναξες μια κουβέρτα απ΄ το κρεβάτι,
Και ξαπλωμένη ανάσκελα περίμενες·
Λαγοκοιμήθηκες παραφυλάγοντας τη νύχτα
Να φανερώσει τις χίλιες άθλιες
Εικόνες – την ψυχή σου·
Τρεμόπαιζαν επάνω στο ταβάνι.
Κι όταν ο κόσμος όλος ήρθε πίσω
Και γλίστρησε το φως μέσ’ απ’ τις γρίλιες
Κι άκουσες τα σπουργίτια στις υδρορρόες,
Είχες τη θέα εκείνη του δρόμου
Που δύσκολα καταλαβαίνει ο δρόμος·
Στην άκρη του κρεβατιού καθισμένη,
Σε μπούκλες δίπλωνες τα μαλλιά σου,
Ή έκλεινες μέσα στις λερωμένες παλάμες
Τα κίτρινα πέλματα των ποδιών.

 

 ΙV
Η ψυχή σου τεντώθηκε στους ουρανούς
Που ξεθωριάζουν πίσω από ένα τετράγωνο πόλης,
Ή πατήθηκε από πόδια επίμονα
Στις τέσσερις, στις πέντε και στις έξι·
Δάχτυλα κοντά τετράγωνα γεμίζοντας πίπες,
Απογευματινές εφημερίδες, και μάτια
Ασφαλισμένα με κάποιες βεβαιότητες,
Του νυχτωμένου δρόμου η συνείδηση
Ανυπόμονη να υποδυθεί τον κόσμο.
Με συγκινούν ονειροφαντασιές
Τριγυρισμένες από εικόνες τέτοιες· είμαι δεμένος
Στην αίσθηση ενός πράγματος απέραντα
Ευγενικού που υποφέρει απέραντα.

Χτύπα το χέρι σου στο στόμα και γέλασε·
Στριφογυρνούν οι κόσμοι σαν γυναίκες του παλιού καιρού
Σε άδεια οικόπεδα μαζεύοντας κάτι για κάψιμο.

Από τα πρώτα ποιήματα του Έλιοτ, γραμμένο το 1910-11
Απόδοση: Στέφανος Μπεκατώρος, ΕΚΕΒΙ, Πλανόδιον.