Σάββατο 20 Οκτωβρίου 2012

DVORAK ANTONIN - ΑΦΙΕΡΩΜΑ




DVORAK ANTONIN






Ο Αντονίν Λέοπολντ Ντβόρζακ (τσέχικα: Antonín Leopold Dvořák, [ˈantɔɲiːn ˈlɛɔpɔld ˈdvɔr̝aːk] (Β·Π) γενν. 8 Σεπτεμβρίου 1841 - θαν. 1 Μαΐου 1904) ήταν τσέχος συνθέτης της ρομαντικής περιόδου, που χρησιμοποίησε στο έργο του το μουσικό ιδίωμα και τις μελωδίες της Μοραβίας και της γενέτειράς του, Βοημίας. Τα έργα του περιλαμβάνουν όπερες, συμφωνική και χορωδιακή μουσική και μουσική δωματίου. Μερικά από τα γνωστότερα έργα του είναι η Συμφωνία του Νέου Κόσμου, οι Σλαβονικοί Χοροί, το Αμερικάνικο Κουαρτέτο Εγχόρδων και το Κονσέρτο για τσέλο σε Σι ελάσσονα.
Πρώιμη καριέρα
Ο Ντβόρζακ γεννήθηκε στις 8 Σεπτεμβρίου στο Νελαχοζέβες κοντά στην Πράγα (τότε στην Αυστριακή Αυτοκρατορία, σήμερα στην Τσεχία), όπου και έζησε κατά το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του. Ο πατέρας του, Φράντισεκ Ντβόρζακ (František Dvořák 1814-1894) ήταν χασάπης, πανδοχέας και επαγγελματίας παίχτης του τσίτερ, (zither). Οι γονείς του αναγνώρισαν νωρίς το μουσικό του ταλέντο και έτσι ξεκίνησε την πρώτη του μουσική εκπαίδευση στο σχολείο του χωριού από το 1847, σε ηλικία 6 ετών. Από το 1857 ως το 1859 [1] φοίτησε στην Εκκλησιαστική Σχολή της Πράγας, και σταδιακά εξελίχθηκε σε ολοκληρωμένο βιολιστή και βιολίστα. Όλη την διάρκεια της δεκαετίας του 1860 έπαιζε βιόλα στην Επαρχιακή Θεατρική Ορχήστρα της Βοημίας, την οποία από το 1866 διηύθυνε ο Μπέντριχ Σμέτανα. Η ανάγκη του να συμπληρώσει το εισόδημά του διδάσκοντας του περιόριζε τον ελεύθερο χρόνο και έτσι το 1871 παραιτήθηκε από την ορχήστρα για να μπορεί να συνθέτει. Εκείνη την περίοδο ερωτεύτηκε μία από τις μαθήτριές του, την Γιοζεφίνα Τσερμάκοβα (Josefína Čermáková) και έγραψε για αυτήν τον κύκλο τραγουδιών Κυπαρίσσια, (Cypřiše) [2]. Η Γιοζεφίνα όμως παντρεύτηκε κάποιον άλλον και το 1873 ο Ντβόρζακ παντρεύτηκε την αδερφή της, Άννα, με την οποία απέκτησε εννιά παιδιά.
Εκείνη περίπου την περίοδο άρχισε ο Ντβόρζακ να αναγνωρίζεται ως σημαντικός συνθέτης. Έγινε οργανίστας στον ναό του Αγίου Άνταλμπερτ στην Πράγα, ενώ μπήκε σε μία παραγωγική περίοδο σύνθεσης. Το 1875 συνέθεσε το δεύτερο του κουιντέτο εγχόρδων και το 1877 ο κριτικός Έντουαρντ Χάνσλικ τον πληροφόρησε ότι η μουσική του τράβηξε την προσοχή του Γιοχάνες Μπραμς, με τον οποίο έγιναν αργότερα φίλοι. Ο Μπραμς επικοινώνησε με τον μουσικό εκδότη Σίμροκ, ο οποίος ως εκ τούτου παρήγγειλε στον Ντβόρζακ το πρώτο σετ Σλαβονικών Χορών, οι οποίοι εκδόθηκαν το 1878 με άμεση επιτυχία. Το Στάμπατ Μάτερ (1880) του παρουσιάστηκε στο εξωτερικό και μετά από επιτυχείς παραστάσεις στο Λονδίνο το 1883, ο Ντβόρζακ προσκλήθηκε να επισκεφθεί την Αγγλία όπου και εμφανίστηκε με μεγάλη επιτυχία το 1884. Η 7η Συμφωνία του γράφτηκε στο Λονδίνο και πρωτοπαρουσιάστηκε εκεί το 1885. Επισκέφθηκε την Αγγλία συνολικά 9 φορές[2] συχνά διευθύνοντας εκεί ο ίδιος τα έργα του. Το 1890, επηρεασμένος από τον Πιότρ Ιλίτς Τσαϊκόφσκι επισκέφθηκε και την Ρωσία, και διηύθυνε ορχήστρες στην Μόσχα και την Αγία Πετρούπολη.[2] Το 1891 έλαβε τιμητικό τίτλο από το Πανεπιστήμιο του Κέμπριτζ και το Ρέκβιεμ (Ντβόρζακ) του πρωτοπαρουσιάστηκε στο Τριετήσιο Μουσικό Φεστιβάλ του Μπέρμιγχαμ
Ηνωμένες Πολιτείες (1892–1895)
Από το 1892 μέχρι το 1895, ο Ντβόρζακ ήταν διευθυντής του Εθνικού Ωδείου της Αμερικής στην Νέα Υόρκη, με ετήσιο μισθό 15.000 δολάρια. Εκεί ο Ντβόρζακ γνώρισε τον μετέπειτα μαθητή του, Χάρι Μπάρλεϊ (Harry Burleigh), έναν από τους πρώτους αφροαμερικανούς συνθέτες, ο οποίος κατόπιν επιθυμίας του Ντβόρζακ τον έφερε σε επαφή με τα παραδοσιακά αμερικανικά Σπιρίτσουαλς.
Τον χειμώνα και την την άνοιξη του 1893, και ενώ έμενε στην Νέα Υόρκη, ο Ντβόρζακ συνέθεσε την 9η Συμφωνία, «Από τον Νέο Κόσμο». Πέρασε το καλοκαίρι του 1893 με την οικογένεια του στην τσεχόφωνη κοινότητα του Σπίλβιλ της Αϊόβας, όπου είχαν μεταναστεύσει παλαιότερα και κάποια ξαδέρφια του. Όσο ήταν εκεί συνέθεσε το Κουαρτέτο Εγχόρδων σε Φα μείζονα («Αμερικάνικο»), το Κουιντέτο Εγχόρδων σε Μι ύφεση μείζονα καθώς και μία σονατίνα για βιολί και πιάνο.
Σε ένα διάστημα τριών μηνών το 1895, ο Ντβόρζακ συνέθεσε το Κονσέρτο για βιολοντσέλο σε Σι ελάσσονα. Εντούτοις προβλήματα σχετικά με τον μισθό του, η αυξανόμενη αναγνώρισή του στην Ευρώπη (είχε γίνει επίτιμο μέλος του Gesellschaft der Musikfreunde στην Βιέννη) καθώς και η νοσταλγία για την πατρίδα του τον έκαναν να αποφασίσει να επιστρέψει στην Βοημία. Έφυγε από την Νέα Υόρκη πριν το τέλος της άνοιξης.
Μετέπειτα καριέρα
Η κηδεία του Ντβόρζακ στις 5 Μαΐου του 1904
Κατα την διάρκεια των τελευταίων ετών της ζωής του ο Ντβόρζακ αφοσιώθηκε στην σύνθεση όπερας και μουσικής δωματίου. Το 1896 επισκεφθηκε το Λονδίνο για τελευταία φορά για να παραστεί στην πρεμιέρα του Κονσέρτου του για βιολοντσέλο σε Σι ελάσσονα. Το 1897 η κόρη του παντρεύτηκε τον μαθητή του, Γιόζεφ Σουκ. Διαδέχτηκε τον Αντονίν Μπένεβιτς ως διευθυντής του Ωδείου της Πράγας από το 1901 μέχρι τον θάνατό του από καρδιακή ανεπάρκεια το 1904.[3] Τα 60α του γενέθλια είχαν εορταστεί ως εθνικό γεγονός. Βρίσκεται θαμμένος στο Κοιμητήριο Βίσεχραντ στην Πράγα, και τον τάφο του κοσμεί προτομή του από τον τσέχο γλύπτη Λάντισλαβ Σάλουν. Άφησε πολλά έργα του ημιτελή, όπως το Κονσέρτο για βιολοντσέλο σε Λα μείζονα.
%BD_%CE%9D%CF%84%CE%B2%CF%8C%CF%81%CE%B6%CE%B1%CE%BA


*Margarita Xanthaki
Dvorak: Humoresque

*Gianni Christopoulos
Dvorak's Piano Quintet in A Major - La Jolla Music Society's SummerFest 2006
Antonin Dvorak - New World Symphony (Full)

*Christina Liakou
Antonín Dvořák - Violin Sonatina in G Major, Op.100, Allegro.wmv

*Debora Montenegro
Dvořák - Piano concerto in G minor op.33 (Richter/Kleiber).
Dvořák: Cello Concerto - Rostropovich&Szell/CLO(1969Live)
ολοκληρωμένο 

*Γιώργος Βλαχάκης
Josef Suk, Dvorak Violin Concerto ( 1 )


Κλειώ Σεφεριάδου
Tomas Netopil - Dvorak "Zlatý Kolovrat" op. 109 (The Golden Spinning-wheel)
Antonín Dvořák Serenade For Strings in E major Op.22, Complete
Antonin Dvorák - Slavonic Dance No. 2

Aglaia Raptou
Dvorak - Romance for piano and violin, Op.11
Josef Suk, Dvorak Violin Concerto ( 1 )


Eddy Kouyioumdjian

Dvorak - Humoresque (original)


Tanja Pavlovic


Η «Ενάτη» του Ντβόρζακ..!
Η Συμφωνία αριθμός 9, με υπότιτλο Του Νέου Κόσμου, είναι το κορυφαίο έργο του τσέχου συνθέτη Αντονίν Ντβόρζακ (1841 - 1904). Θεωρείται από τα σημαντικότερα έργα της συμφωνικής μουσικής και είναι η πιο γνωστή Ενάτη, μετά από αυτή του Μπετόβεν.

Στα τέλη του 19ου αιώνα ο Αντονίν Ντβόρζακ ήταν ένας καθιερωμένος συνθέτης, με συχνές μετακλήσεις στα μεγάλα μουσικά κέντρα της Ευρώπης για να διευθύνει έργα του. Το 1892 δέχθηκε πρόσκληση να αναλάβει τη διεύθυνση του Εθνικού Ωδείου της Νέας Υόρκης, με ετήσιο μισθό 15.000 δολάρια. Είπε αμέσως το «ναι» και έκανε το μεγάλο ταξίδι στο Νέο Κόσμο, αφού οι αποδοχές του θα ήταν κατά 20 φορές υψηλότερες από τις απολαβές του στην Ευρώπη.
Παράλληλα με τα διοικητικά και εκπαιδευτικά του καθήκοντα, στη Νέα Υόρκη συνέχισε να συνθέτει. Τον Ιανουάριο του 1893 άρχισε να γράφει την ένατη συμφωνία του, την οποία ολοκλήρωσε το Μάιο του ίδιου χρόνου, λίγο προτού φύγει με την οικογένειά του για διακοπές στο Σπίλβιλ της Αϊόβα, όπου υπήρχε μια τσέχικη κοινότητα. Η πρεμιέρα του έργου του δόθηκε στις 16 Δεκεμβρίου 1893 στο Κάρνεγκι Χολ με τη Φιλαρμονική Ορχήστρα της Νέας Υόρκης, υπό τη διεύθυνση του φίλου του μαέστρου Άντον Σεντλ.

Dvorak - Symphony No. 9 "From the New World" - I (part 1)


De Profundis Ya

Antonín Dvořák Serenade For Strings in E major Op.22, Complete
Dvörak: 9th Symphony "From The New World" / Karajan · Vienna Philarmonic
ολοκληρωμένο
Dvorak: Rusalka 2002, Opera National de Paris (1)
http://www.youtube.com/watch?v=j78O9UCCx6M&feature=share
Ρουσάλκα
Στη σλαβική μυθολογία, οι ρουσάλκι ήταν γυναικείες οπτασίες, νύμφες του νερού, σούκουμπι ή γοργόνες δαιμονικά πλάσματα που ζούσαν κοντά σε νερά ή στα βάθη των ποταμών, πιο συγκεκριμένα.
Τις νύχτες, έβγαιναν στις όχθες και χόρευαν στα λιβάδια. Αν πετύχαιναν στο δρόμο τους όμορφους άνδρες, τους μάγευαν με τα τραγούδια και το χορό τους, τους υπνώτιζαν και τους έπαιρναν στο βυθό του ποταμού για να ζήσουν μαζί. Οι μύθοι και οι θρύλοι έχουν κοινά στοιχεία με τις νεράιδες, τις νύμφες, τις γερμανικές Όντινε ή Ούντινε, τις ιρλανδικές μπάνσι και τις Bean Nighe της Σκωτίας.
Στις περισσότερες εκδοχές, η ρουσάλκα είναι ένα νεκρό πλάσμα που δεν έχει βρει γαλήνη. Άτομα που πεθαίνουν βίαια και πρόωρα, όπως νεαρές γυναίκες που έχουν αυτοκτονήσει γιατί προδόθηκαν από τους εραστές τους ή ανύπαντρες κοπέλες που ήταν έγκυοι, πρέπει να ζήσουν ως πνεύματα τη ζωή που τους είχε δοθεί.
  Η ρουσάλκα, λοιπόν, είναι η οπτασία της ψυχής μιας νεαρής γυναίκας που πέθανε κοντά σε ποτάμι ή λίμνη και στοίχειωσε το μέρος, στην οποία μπορεί να επιτραπεί να αναπαυθεί εν ειρήνη, αν πάρει εκδίκηση για το θάνατό της. Πνεύματα ρουσάλκι προέρχονταν όμως και από αβάπτιστα μωρά, συνήθως εκτός γάμου, που γι' αυτό το λόγο πνίγηκαν από τις μητέρες τους.
  Σύμφωνα με το θεωρητικό της συγκριτικής θρησκειολογίας Μίρτσεα Ελιάντε, πρόκειται για αναβίωση των αρχαίων λατρειών της θεάς Άρτεμης.
Dvorak: Rusalka 2002, Opera National de Paris (2)
Οι ρουσάλκι ήταν πολύ επικίνδυνες κατά την εβδομάδα Ρουσαλνάγια στις αρχές κάθε Ιούνη, όταν αφήναν τα βάθη των λιμνών και των ποταμιών και σκαρφάλωναν τις νύχτες σε κλαδιά σημύδων και ιτιών. Το κολύμπι τις μέρες εκείνες απαγορευόταν αυστηρά, ενώ κοινό στοιχείο των εορτασμών της εβδομάδας αυτής από τους κατοίκους των περιοχών ήταν o τελετουργικός διωγμός ή ταφή των πνευμάτων, έθιμο που παρέμενε ζωντανό στη Ρωσία, για παράδειγμα, μέχρι τη δεκαετία του '30.[2].
Προστασία ενάντια στις ρουσάλκι χάριζαν ο άψινθος, η χραίνα, το σκόρδο
Ετυμολογία
Ο Μαξ Βάσμερ επισημαίνει ότι η λέξη ρουσάλκα αρχικά αναφερόταν στους χορούς των κοριτσιών κατά την Πεντηκοστή. Εξάλλου, λέγεται ότι προέρχεται από το λατινικό rosalia, τη Γιορτή των Ρόδων, ονομασία που αναφερόταν στην αρχαία ελληνική γιορτή Ανθεστήρια.
Επιρροές στη σύγχρονη κουλτούρα
  To 1837, γράφτηκε από τον Αλεξάντερ Πούσκιν το θεατρικό έργο "Ρουσάλκα" βασισμένο στο μύθο του πλάσματος αυτού.
  Στην όπερα Ζιζέλ, η ομώνυμη ηρωίδα έχει μετατραπεί σε Βίλι, όπως ήταν γνωστή η ρουσάλκα σε άλλες περιοχές, και οι υπόλοιπες του είδους της θέλουν να πάρουν εκδίκηση από τον παλιό αγαπημένο της, Άλμπρεχτ.[3]
  Ρουσάλκα ονομάζεται μια όπερα του Αντονίν Ντβόρζακ, που βασίζεται σε ποιητικό κείμενο του Γιάροσλαφ Κβάπιλ. Πρωτοπαρουσιάστηκε στο Εθνικό Θέατρο Πράγας στις 31 Μαρτίου 1901[4]. Επίσης, Ρουσάλκα ονομάζεται μια όπερα του Αλεξάντερ Νταργκομίσκι του 1856[5], ενώ από αυτή εμπνέεται και το έργο "Νύχτα του Μάη" του Νικολάι Ρίμσκυ-Κόρσακοφ του 1880.
  Με τον ίδιο τίτλο δημιουργήθηκε μια ταινία κινουμένων σχεδίων του 1997, σε σκηνοθεσία Αλεξάντερ Πέτροφ.
Στο μυθιστόρημα Τιγκάνα του Γκάι Γκάβριελ Κέι, περιγράφεται ένα πλάσμα που μοιάζει με τη μυθική ρουσάλκα, το οποίο εκεί αποκαλείται ριζέλκα[6].
Ρουσάλκα - Βικιπαίδεια
Antonín Dvořák Rusalka dir. Jiří Bělohlávek


*Christina Liakou

Antonín Dvořák - Violin Sonatina in G Major, Op.100, Allegro.wmv


*Abakis Christos

Dvorak Overture In Nature's Realm
Dvorak Melody (Gypsy song ) Hertz Tsomyk -Cello L.Fainstein -piano rec.1947

*Themis Taflanidis


Antonín Dvořák: Symfonie č.9, 2. věta: Largo (1. část)

*Despoina Stavrakaki

Dvorak: Piano Trio nr. 4, "Dumky" (II, III, IV) - Borodin Trio



*Stratis Vagis

Antonin Dvořák's Piano Quintet, Op. 81 1st Mvmt.
http://www.youtube.com/watch?v=elQVmzhk2gA&feature=share
Antonin Dvořák's Piano Quintet, Op. 81 2nd Mvt. (Part 1)
http://www.youtube.com/watch?v=5bReW4LQ3Yc&feature=share&list=UL5bReW4LQ3Yc.
Antonin Dvořák's Piano Quintet, Op. 81 2nd Mvt. (Part 2)
http://www.youtube.com/watch?v=WP1anygqjKc&feature=share&list=ULWP1anygqjKc.
Αναρτήθηκε από στις
Ετικέτες

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)