KANAS BABIS

Kanas, Babis (1952-)
Γεννήθηκε: Νέο Φάληρο, Αθήνα (Ελλάδα) Σε πολύ μικρή ηλικία εξεδήλωσε ενδιαφέρον και αγάπη για τη μουσική, και μάλιστα στη σύνθεση. Tο 1969 αρχίζει σπουδές στο Ωδείο Aθηνών, αρμονία με τον Mενέλαο Παλλάντιο και φλάουτο με τον Oύρς Pούτιμαν. Αρίστευσε και στους δύο τομείς, που τελείωσε το 1977 και 1980 αντίστοιχα, ενώ συνέχισε σπουδές αντίστιξης, φούγκας και σύνθεσης κατά τη διάρκεια πολυετούς μαθητείας κοντά στον αείμνηστο Γιάννη A.

Παπαϊωάννου. Αργότερα, σε συνεργασία με τον Kώστα Kλάββα, εξασκήθηκε στη γραφή και την ενορχήστρωση της μοντέρνας μουσικής. Τότε κατοχύρωσε και τους τίτλους σπουδών του (Κεντρικό Ωδείο 1994 - δίπλωμα σύνθεσης με A' βραβείο). 'Eχει διατελέσει ερμηνευτής και δάσκαλος του φλάουτου. Eθήτευσε σε κάθε είδους ορχήστρες και έχει δώσει ατομικά ρεσιτάλ. Καθηγητής θεωρητικών στο Ωδείο Aθηνών, το Kεντρικό Ωδείο, το Ωδείο "Ν. Μάντζαρος" και καλλιτεχνικός διευθυντής του Mελανθείου Ωδείου στη Pόδο. 'Eχει συνεργαστεί με το Γ' Πρόγραμμα της EPA. Από το 1984 είναι μέλος της Ένωσης Ελλήνων Μουσουργών, και από το 1988, μέλος του Δ.Σ. της. Tο Νοέμβρη του 1996 εκπροσώπησε την Ελλάδα στη Pώμη, ως μέλος της κριτικής επιτροπής του διαγωνισμού σύνθεσης "Valentino Bucchi". H συνθετική του γραφή είναι ως επί το πλείστον αντιστικτική, παρ' όλο που βασική του επιδίωξη είναι η ανάδειξη του μελωδικού στοιχείου. Tο ύφος του χαρακτηρίζεται από μία ταλάντευση στα όρια διευρυμένης τονικότητας - πολυτονικότητας που κάποτε επιτυγχάνεται με τη χρήση πολύφθογγων και αλλοιωμένων συγχορδιών (απόηχος της jazz), αρχαϊκών τρόπων ή / και λαϊκών δρόμων. Πιστεύει ακράδαντα στην "έλλογη" μουσική.  'Eχει διευθύνει έργα του με την ορχήστρα σύγχρονης μουσικής της EPA. 'Eχει δεχθεί παραγγελίες από φορείς όπως η 'Eνωση Eλλήνων Mουσουργών, το Mέγαρο Mουσικής Aθηνών, το 'Iδρυμα Aλέξανδρος Ωνάσης, το Eυρωπαϊκό Kέντρο Δελφών, ο Oργανισμός Πολιτιστικής Πρωτεύουσας της Eυρώπης. 'Eργα του έχουν ηχογραφηθεί από την EPA, εκτελούνται τακτικά σε συναυλίες στην Eλλάδα και το εξωτερικό (Tσεχία, Oυγγαρία, Aυστρία, Oλλανδία, Bουλγαρία, Iταλία, Bέλγιο, Γαλλία, Ουκρανία, HΠA) και έχουν βραβευθεί σε διαγωνισμούς. Oι μουσικοί οίκοι Φ. Nάκας και Παπαγρηγορίου - Nάκας έχουν εκδώσει έργα του Mπ. Kανά και η εταιρία Musica Viva κυκλοφορεί δίσκο με έργα του μουσικής δωματίου, παιγμένα από εκλεκτούς Έλληνες εκτελεστές. Tον Iανουάριο του 1992,

όταν παρουσιάστηκε στο MMA το έργο του "Partita" για φλάουτο και έγχορδα από την Oρχήστρα Φίλων της Mουσικής, της οποίας και ήταν παραγγελία - η πρώτη για ελληνικό έργο - με σολίστ τον Patrick Gallois, ο τελευταίος δήλωσε : "νιώθω να έχουμε την ίδια κουλτούρα με τον Mπάμπη Kανά. Eίναι ευρωπαίος δημιουργός". Έργα: για σόλο φλάουτο (4 στροφές, 1992, Α' βραβείο σύνθεσης), Μουσική Δωματίου, για Φωνή & Πιάνο (Κύκλος τραγουδιών), για Σολίστ και Ορχήστρα, Παρτίτες για Πιάνο, Σονάτα για Φλάουτο, Σουίτα για Τρομπέτα (1983), Φλάουτο - Βιόλα & Κιθάρα (Τρίο σονάτα), Φλάουτο - Έγχορδα & Κρουστά  (Zachloros),  για Βιολί &7 Πιάνο (Renegade-Du 1989), για Σαξόφωνο & Πιάνο (Ballade),   για

Οκτέτο Πνευστών (Εισαγωγή και παραλλαγές σε μια Ελλ.μελωδία, 1982), «Πέντε μαδριγάλια πάνω στο «Μονόγραμα» του Οδ. Ελύτη, για μικτή χορωδία a cappella (έργο 4, 1982), Κονσέρτο για Τρομπέτα,  «Τα τραγούδια του ήλιου» κύκλος 12 τραγουδιών για 3φωνη Παιδική ή Γυναικεία χορωδία a cappella ή με οργανική συνοδεία, σε ποίηση Γιώργη Κρόκου (1984), Κουιντέτο για χάλκινα πνευστά (1985), για 4 Φλάουτα (Ιντερμέτζο, 1985), για Φλάουτο- Κλαρινέτο και Τρίο Εγχόρδων (Ο Καρχαρίας 1988), για 2 Φαγκότα (Ντούο σονάτα, 1990), για Φλάουτο και Εγχόρδων, (1991 παραγγελία του ΟΜΜΑ), "Νυχτωδία για Φωνή και Ενόργανο Σύνολο (Νυχτωδία, 1991), "7 στιγμιότυπα για πιάνο" τρίφωνες inventions σε μορφή σουίτας για πιάνο (1992), γιαΦωνή & Πιάνο (Κάποια λυρικά 1993),  6 Χορωδιακά a cappella για μικτή χορωδία, 1994), για Όμποε & Πιάνο (Εισαγωγή και παραλλαγές σε ένα θέμα του Δ. Δραγατάκη, 1994),  για Βαρύτονο & Ορχήστρα Εγχόρδων (Αργοναύτες, 1994),  για Κουαρτέτο Σαξοφώνων (Αίμος ή όπως αλλιώς τον λένε, 1996), Κύκλος τραγουδιών για 2 φωνές (Οι δύο νύχτες), Καντάτα για 2 Φωνές & Ορχήστρα (ΔΙΟΝΥΣΟΥ ΠΛΟΥΣ, 1996), Κουιντέτο για Κλαρινέτο & Έγχορδα βασισμένο σ’ ένα θέμα του Δ. Σαββόπουλου (1996), για Κουιντέτο Ξύλινων Πνευστών (Σερενάτα 1997), για Σαξόφωνο, Βιμπράφωνο & Κοντραμπάσο (Rag Τριο-Σονάτα,1997). Έγραψε επίσης διάφορα Τραγούδια, Σκηνική μουσική, μουσική για Ραδιοφωνικές εκπομπές και μουσική για την Τελετή απονομής των βραβείων του Ιδρύματος "Αλ. Ωνάσης"  και βιβλίο για την Αρμονία.
http://listofcomposers.blogspot.gr/
 

ΔΙΑΣΚΕΥΕΣ:

 

ΣΥΝΘΕΣΕΙΣ:

Babis Kanas Nyktodia I.

Νυκτῳδία Ι. έργο 39α γιά βαρύτονο καὶ ὀρχήστρα πάνω στό ποίημα τοῦ Ὀδυσσέα Ἐλύτη 
"Τῆς Σελήνης τῆς Μυτιλήνης".

Ἰωάννης Ἰδομενέως καὶ ἡ Ὀρχήστρα τῶν Χρωμάτων μὲ διευθυντὴ τὸν Μίλτο Λογιάδη. 
Ζωντανὴ ἠχογράφηση στίς 20.5.2008

                                                   Babis Kanas Sinfonia Concertante (3/3)


Τὴν ἐποχὴ ποὺ ὁ Λόγος χαροπαλεύει, τὸ μὸνο ποὺ ἡ Μουσικὴ μπορεῖ εἶναι νὰ μᾶς ταξιδέψει...

Ὄχι πὼς γίνεται «προγραμματικὴ» ἢ «περιγραφική», ἀλλὰ κι ἂν ναί, δὲν εἶναι κατ᾽ἀνάγκην κακὸ... Ἐδῶ, πρόκληση εἶναι τὸ σὸλο ὄργανο, ποὺ ἂν καὶ σήμερα παίζεται κι ἀκούγεται μᾶλλον σπάνια, ἔχει τὴ σφραγῖδα τῶν γιγάντων τοῦ μπαρόκ. Οἱ δικές μου «ταξιδιωτικὲς ὁδηγίες» εἶναι λίγες· οἱ ὅποιες ἀναφορὲς θὰ μποροῦσαν νὰ εἶναι ἁπλᾶ πικρὸ χιοῦμορ... Ὁ ἀκροατὴς εἶν᾽ἐλεύθερος νὰ κάνει τὸ δικό του ταξίδι:Ι. Allegro: Ταξίδι στὸν 18ο αἰώνα.ΙΙ. Allegretto scherzando: «ἀσύμμετρο βάλς» (κατὰ Τσαϊκόφσκι).ΙΙΙ. Adagio: Τὸ κοιμητῆρι στὴν καμμένη καὶ καταπατημένη βουνοπλαγιὰ...IV. Allegro -- Allegro assai vivo: Γεφύρωμα τῆς «ἑλληνικότητας» μὲ τὶς «κελτικὲς» ἠχοχρωματικὲς ἀναφορὲς τοῦ σόλο ὀργάνου. Μορφὴ ρόντο μὲ ἀπηχήματα τῶν προηγουμένων μερῶν. Γιὰ τὸ τέλος, ταξίδι - ἐπιστροφὴ στὸ ἄγχος τῆς παιδικῆς ἡλικίας.

«Ζάχλωρος» σημαίνει «κατάφυτος». Αὐτὴ πρέπει νὰ ἦταν πιστεύω, στὰ παλιὰ χρόνια ἡ ὀνομασία τῆς εὐρύτερης περιοχῆς Καλαβρύτων, ποὺ σώζεται ἀκόμη, παραφθαρμένη, σὲ ὀνόματα γειτονικῶν χωριῶν. Τὸ παρὸν ἔργο θέλει νὰ περιγράψει, τὴ φυσικὴ ὀμορφιὰ, ἀλλὰ καὶ τὶς ἔντονες ἱστορικὲς μνῆμες τοῦ χώρου. Ὑφολογικὰ ἀναπολεῖ κατὰ κάποιον τρόπο, τὴ Bachiana Brasileira No 9. -- θὰ ἔμπαινα στὸν πειρασμὸ νὰ τὸ ὀνομάσω "Villa -- Lobiana Hellenica" (sic) - στὸ βαθμὸ ποὺ ἀκολουθεῖ τὴν ἴδια φόρμα: Πρελούδιο καὶ φούγκα· ἀντιθετικὴ συνύπαρξη ὅ,τι πιὸ «ἐλεύθερου» μὲ ὅ,τι πιὸ «αὐστηρό».

Στὸ πρελούδιο κυριαρχεῖ ἡ Ἀπολλώνεια γαλήνη τῆς φύσης, σκιασμένη ἐδῶ κι ἐκεῖ ἀπὸ παροδικὰ σύννεφα τοῦ παρελθόντος. Τὰ ὀνειρικὰ καὶ βουκολικὰ στοιχεῖα, μετεξελίσσονται σὲ θέμα μιᾶς φούγκας ποὺ, παρὰ τὴν «ἀριστοκρατική»προέλευση τῆς μορφῆς, κυριαρχεῖται ἀπὸ τὸ Διονυσιακὸ ἑ

πταμερὴ ρυθμό. Στὴ διάρκειά της, νοητικὰ καὶ παρορμητικὰ στοιχεῖα, ἀλληλοδιαδέχονται, χωρὶς τελικά τὴν συνάντηση Ἀπόλλωνα καὶ Βάκχου. Πορεύονται ὁ καθένας τὸ δικό του δρόμο, ποὺ μπορεῖ νὰ εἶναι εἴτε ἡ φυγὴ στὰ σκιερὰ δάση, εἴτε ἡ ἐπιστροφὴ στὸ σήμερα."