Κυριακή 7 Αυγούστου 2016

ΣΑΙΞΠΗΡ, ΟΝΕΙΡΟ ΘΕΡΙΝΗΣ ΝΥΚΤΟΣ




William Blake, Oberon, Titania and Puck with Fairies Dancing, ca 1786
From William Shakespeare's A Midsummer Night's Dream
Watercolor and graphite on paper, Tate Britain.


Επιμέλεια: De Profundis Ya 
28/11/2014


Από αυτό το αριστούργημα του Shakespeare επόμενο ήταν να εμπνευστούν συνθέτες, ζωγράφοι, χορογράφοι, σκηνοθέτες, και ......


John Simmons (1870), Hermia and Lysander



Mendelssohn: 
Μετά την ανάγνωση του έργου, o Mendelssohn εμπνέεται και γράφει στα 17 του χρόνια μια Εισαγωγή (Op. 21) η οποία ενθουσιάζει τον άγγλο μουσικοκριτικό George Grove: "the greatest marvel of early maturity that the world has ever seen in music"!
Μετά από 16 χρόνια, το 1842, γράφει μετά από παραγγελία του Frederick William IV της Πρωσσίας τη σκηνική μουσική (όπου ενσωμάτωσε την υπάρχουσα Εισαγωγή ) για μια παραγωγή που θα ανέβαινε το 1843 στο Potsdam.
Στο ιντερμέτζο μεταξύ των πράξεων IV και V ακούγεται και το Γαμήλιο Εμβατήριο, ένα από τα πιό γνωστά και διαδεδομένα κομμάτια που γράφτηκαν ποτέ. 




Mendelsshon, A Midsummer Night's Dream.
Philharmonia Orchestra, Otto Klemperer,
Heather Harper, Janet Baker.
Studio recording, London 28-29.I.1960 & 16.II.1960




Το γνωστό "Γαμήλιο Εμβατήριο" 




Johann Heinrich Füssli, The Awakening of the Fairy Queen Titania, 
ca 1775-1790, oil on canvas




Β. Britten:

Γράφει μία όπερα, της οποίας το λιμπρέτο προσαρμόστηκε στο έργο του Shakespeare απο τον ίδιο και από τoν Peter Pears. Η πρεμιέρα της δόθηκε στις 11 Ιουνίου 1960 στο Aldeburgh Festival κάτω από τη δική του διεύθυνση.









 Edwin Henry Landseer (1802–1873)- Scene from A Midsummer Night's Dream.
Titania and Bottom, National Gallery of Victoria, Australia




Ralph Vaughan Williams: 
Συνθέτει το τραγούδι "Over Hill, Over Dale", από την ΙΙ πράξη του Σαιξπηρικού έργου.




Over hill, over dale,
Thorough bush, thorough briar,
Over park, over pale,
Thorough flood, thorough fire
I do wander everywhere.
Swifter than the moonè's sphere;
And I serve the fairy queen,
To dew her orbs upon the green.
The cowslips tall her pensioners be;
In their gold coats spots you see;
Those be rubies, fairy favours,
In those freckles live their savours:
I must go seek some dew-drops here,
And hang a pearl in every cowslip's ear.


Joseph Noel Paton (1821–1901) - Puck and Fairies, ca 1850
Oil on millboard, Yale Center for British Art



George Balanchine: 
Μπαλέτο, που έκανε την πρεμιέρα του στις 17 Ιανουαρίου 1962 στη Νέα Υόρκη. Για τη παράσταση χρησιμοποίησε και άλλες συνθέσεις του Mendelssohn. Τον Φεβρουάριο του 2007 η παράσταση μαγνητοσκοπήθηκε ζωντανά στο θέατρο της Σκάλας του Μιλάνου, και βέβαια χόρεψαν οι καλύτεροι χορευτές του. (στα σχόλια όλο το μπαλέτο απο αυτή τη παραγωγή)




Κινηματογράφος:
Δειγματοληπτικά,  από το έργο των Max Reinhardt & William Dieterle, 1935, 
με τους James Cagney, Mickey Rooney, Olivia de Havilland κ.α.




Από την Wiki,  Η υπόθεση του έργου:
 To Όνειρο Θερινής Νυκτός είναι μια ρομαντική κωμωδία του Ουίλιαμ Σαίξπηρ.
Περιγράφει τις περιπέτειες τεσσάρων νεαρών Αθηναίων και μιας ομάδας
ερασιτεχνών ηθοποιών, τη σχέση τους με το Δούκα και τη Δούκισσα της
Αθήνας, Θησέα και Ιππολύτη, και με τα ξωτικά ενός δάσους κάτω από το φεγγάρι.
Συνδετικός
κρίκος στις τρεις ιστορίες που παρουσιάζονται είναι οι γάμοι του Δούκα
της Αθήνας Θησέα και της βασίλισσας των Αμαζόνων,
Ιππολύτης. Στην αρχική σκηνή, η Ερμία αρνείται να συμβιβαστεί με την επιθυμία του πατέρα της να την παντρέψει με το Δημήτριο.

Ο πατέρας της όμως μπροστά στο Θησέα επικαλείται έναν αρχαίο αθηναϊκό
νόμο, σύμφωνα με τον οποίο η κόρη πρέπει να παντρευτεί το μνηστήρα που
διάλεξε ο πατέρας της, αλλιώς αντιμετωπίζει ποινή θανάτου ή ισόβια
υπηρεσία στη θεά Άρτεμη.
Έτσι,
η Ερμία και ο αγαπημένος της, Λύσανδρος, αποφασίζουν να κλεφτούν και να
διαφύγουν τη νύχτα μέσα από το δάσος. Η Ερμία εμπιστεύεται το σχέδιο
στην καλύτερη φίλη της, Έλενα,
η οποία όμως το μαρτυράει στο Δημήτριο για να κερδίσει την εύνοιά του
και να τη διαλέξει. Οι δυο τους ακολουθούν τους δυο αγαπημένους, που
ανυποψίαστοι κοιμούνται στο δάσος.
Εν τω μεταξύ, στο δάσος καταφτάνουν ο Βασιλιάς των Ξωτικών Όμπερον και η βασίλισσα Τιτάνια,
οι οποίοι έχουν τσακωθεί, γιατί η Τιτάνια αρνείται να δώσει για
"ιππότη" στον Όμπερον έναν ακόλουθό της. Ο Όμπερον θέλει να την
εκδικηθεί κι έτσι προσλαμβάνει τον σκανδαλιάρη Πακ (ή Πουκ,
σε παλαιότερες εκδοχές) για να βρει ένα λουλούδι, ο χυμός του οποίου
κάνει όποιον το πιει να ερωτευτεί το πρώτο ον που δει μπροστά του.
Βλέποντας το Δημήτριο να συμπεριφέρεται άσχημα στην Έλενα, ο Όμπερον
διατάζει τον Πακ να ρίξει λίγο υγρό στα βλέφαρά του. Κατά λάθος, ο Πακ
το ρίχνει στο Λύσανδρο, ο οποίος ερωτεύεται την Έλενα. Ο Δημήτριος ακόμα
ακολουθεί την Ερμία και ο Όμπερον θυμώνει, έτσι μαγεύει και τον
Δημήτριο. Εξαιτίας του λάθους του Πακ, τώρα και οι δυο άνδρες
τσακώνονται για την Έλενα, η οποία όμως πιστεύει ότι την κοροϊδεύουν. Οι
τέσσερις χαρακτήρες κυνηγιούνται και τσακώνονται όλη τη νύχτα και
αναζητούν μέρος για μονομαχία κι έτσι ο Όμπερον διατάζει τον Πακ να τους
κρατήσει χώρια και να ξανα-"μαγέψει" το Λύσανδρο να ερωτευτεί την Ερμία
για να αποτρέψει την αιματοχυσία.
Εν τω μεταξύ, μια ομάδα τεχνιτών χαμηλής κοινωνικής τάξης έχουν
κανονίσει να στήσουν μια παράσταση με την ιστορία του Πύραμου και της
Θίσβης για το γάμο του Θησέα και τριγυρίζουν μες στο δάσος κοντά στην
περιοχή της Τιτάνια. O Πουκ βλέπει τον Νικ Μπότομ, ένα
θεατρόπληκτο υφαντή, και μετατρέπει το κεφάλι του σε γάιδαρο. Η Τιτάνια
ξυπνάει, και μαγεμένη από το φίλτρο που της έριξε ο Όμπερον, ερωτεύεται
τον υφαντή και του συμπεριφέρεται σαν να ήταν ευγενής με όλες τις
φροντίδες. Σε αυτή την κατάσταση, συναντάει τον Όμπερον και του δίνει
τον ακόλουθο: έτσι ο Όμπερον διατάζει τον Πακ να λύσει τα μάγια από τον
υφαντή και την Τιτάνια, καθώς και από το Λύσανδρο.
Τότε, τα ξωτικά εξαφανίζονται και εμφανίζονται στο δάσος για πρωινό
κυνήγι ο Θησέας με την Ιππολύτη. Ξυπνούν τους τέσσερις νέους και, καθώς ο
Δημήτριος δεν αγαπάει πλέον την Ερμία, ο Θησέας παρακάμπτει την
επιθυμία του πατέρα της Ερμίας και ετοιμάζει τους γάμους όλων. Οι
τέσσερις νέοι σκέφτονται ότι τα γεγονότα της νύχτας πρέπει να ήταν
κάποιο όνειρο. Το ίδιο σκέφτεται και ο Νικ Μπότομ ο υφαντής, όταν
ξυπνάει και αυτός. Στην Αθήνα, όλοι παρακολουθούν την παράσταση "Πύραμος
και Θίσβη" των τεχνιτών. Είναι εντελώς γελοία και κακοπαιγμένη, αλλά
χαίρονται όλοι και αποσύρονται για ύπνο. Με το σκοτάδι, ο Όμπερον κι η
Τιτάνια ευλογούν το σπίτι και τους νιόπαντρους, ενώ ο Πακ απευθύνεται σε
ένα μονόλογο προς τους θεατές, ενώ πέφτει η αυλαία.

http://el.wikipedia.org/.../%CE%8C%CE%BD%CE%B5%CE%B9%CF...


To Όνειρο Θερινής Νυκτός είναι μια ρομαντική κωμωδία του Ουίλιαμ Σαίξπηρ. Περιγράφει τις περιπέτειες…
EL.WIKIPEDIA.ORG
 Όλο το έργο στα αγγλικά

http://shakespeare.mit.edu/midsummer/full.html




Δευτέρα 1 Αυγούστου 2016

ΦΑΟΥΣΤ, ΓΚΑΙΤΕ




Eugène Delacroix (1827), ο Φάουστ στο γραφείο του



Επιμέλεια: De Profundis Ya22/10/2014


Απόσπασμα από τον "Φάουστ του Γκαίτε"
Μετάφραση Κων/νου Χατζόπουλου, Βιβλιοπωλείον της Εστίας

ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ: Με ορμή μ' έχεις εδώ βγαλμένο,
βυζαίνοντας στην σφαίρα μου καιρό, και τώρα...

ΦΑΟΥΣΤ: Οϊμέ! Δε σε υπομένω!

ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ: Με την πνοή πιασμένη με ικετεύεις,
τη φωνή μου ν΄ακούσεις, να με δεις γυρεύεις·
γέρνω στη δυνατή σου δέηση κ΄έρχομαι! Όμως,
υπεράνθρωπε, ποιός σε πιάνει τρόμος;
Πού ειν' η ορμή της ψυχής; Πού είναι το στήθος,
που κόσμο έπλασε κ' έτρεφε στυ βύθος;
Που σε χαράς φουσκώνοντας μεθύσι,
εμάς τα πνεύματα ήθελε να γγίσει;
Πού είσαι, Φάουστ, που η φωνή του με καλούσε,
που μ΄όση δύναμη είχε με απαιτούσε;
Συ είσαι που νιώθεις στην πνοή μου φρίκη
κι ολόβαθά σου τρέμεις σα σκουλήκι,
που στη γη κουλουριάζεται δειλό;

ΦΑΟΥΣΤ: Εγώ, φλόγινη ειδή, να φύγω εμπρός σου;
ο Φάουστ είμαι γω,, ο όμοιός σου!

ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ: Στο κύμα της ζωής, στων έργων το βρασμό
κατεβαίνω, ανεβαίνω,
εδώ και κει πηγαίνω.
Γέννα και μνήμα,
αιώνιο κύμα
φάδι που αλλάζει,
ζωή που βράζει,
στου Καιρού εγω διάζομαι το βοερό αργαλειό
και του θεού το φόρεμα υφαίνω ζωντανό.

ΦΑΟΥΣΤ: Συ που τον κόσμο ολάκερο αγκαλιάζεις,
πνεύμα ασίγαστ, πόσο είμαι κοντά σε σένα!

ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ: Με το πνεύμα που νιώθεις, μοιάζεις, όχι με μένα! (χάνεται)

ΦΑΟΥΣΤ: (πέφτοντας κάτω).
Όχι με σένα; Τότε με ποιόν;
Εγώ του θεού ομοίωμα! Και μήτε κάν εσένα!




                                          Eugene Delacroix, Faust, Goethe's Tragedy, 1828



                             Mikhail Vrubel, Flight of Faust and Mephisto, oil on canvas.
                                                  Tretyakov Gallery, Moscow, Russia


Odilon Redon, Faust and Mephistopheles, lithography



WAGNER: "Eine Faust" Overture 

Το έργο γράφτηκε το 1840 και αναθεωρήθηκε το 1855. Προοριζόταν να αποτελέσει το 1ο μέρος Συμφωνίας, βασισμένη στο δράμα Φάουστ του Γκαίτε. Η ιδέα εγκαταλείφτηκε επειδή ο Βάγκνερ εκείνη τη περίοδο έγραφε τον Ιπτάμενο Ολλανδό. Έτσι, μετά από διάφορες αλλαγές, η εισαγωγή εκδόθηκε με τον τωρινό της τίτλο.

Έχει να κάνει με τον ίδιο τον Φάουστ, πριν τη συνάντησή του με τον Μεφιστοφελή και τη Μαργαρίτα/Gretchen.

Μία υπέροχη εικόνα της ανήσυχης ψυχής, των φιλοδοξιών της, τους αγώνες για το πεπρωμένο….